www.starozytnyhogwart.fora.pl

Lavinia van Datt

Bezszelestnie wysunęła się zza drzewa i znalazła się przed chłopakiem.
-Ładnie to tak zwracać się do dam?- zabrzmiał jej aksamitny głos.

Victor Howlett

-Zalezy, czy damy zajmuja się szpiegostwem..-odparł Victor.

Lavinia van Datt

Zrobiła parę kroków w bok.
-Co za pochopne wnioski..

Victor Howlett

-Czyżby?-spytał się Victor:-To co tu robiłaś?

Lavinia van Datt

Uśmiechnęła się czarująco.
-Spacerowałam.. Uwierz mi, jakby mi zależało na szpiegowaniu Ciebie, to tak łatwo byś mnie nie znalazł..

Victor Howlett

-Ojj, nie znasz mnie..-odparł Victor uśmiechając się do siebie.

Lavinia van Datt

-Czyżby? W obecnych czasach niczego nie można być pewnym..

Victor Howlett

-No więc widzisz..-odparł Victor:-Nie znasz mnie, sama wyciągnęłas wniosek, ze bym cię nie znalazł.

Lavinia van Datt

Lekko ściągnęła brwi.
-Miałbyś z tym duży problem..-odparła lodowato.

Victor Howlett

-Nic o mnie nie wiesz, a wysuwasz takie wnioski..-odparł Victor i znalazł się tuż za nią:-Książki nie ocenia się po okładce..

Lavinia van Datt

-Za to znam swoje możliwości.- odpowiedziała po czym zrobiła parę kroków w tył, co spowodowało, że chłopak zachwiał się. Spojrzała na niego.
-Nie przybyłam tutaj, by porównywać z kimkolwiek zdolności, ale po to, by pomóc w wojnie. Pewnie więc będziemy działać po tej samej stronie.- powiedziała z kamienną twarzą.

Victor Howlett

-Skąd wiesz, po której stronie jestem odpowiedział wielki czarny kruk, który wzbił sie w powietrze i usiadł przed nią, zmieniając się w chłopaka.

Lavinia van Datt

Prychnęła.
-Nie demonstruj mi swoich możliwości, bo to i tak nie wzbudzi u mnie podziwu...-ominęła chłopaka.
-Powiedzmy, że przez przyjazdem zrobiłam mały rekonesans.

Victor Howlett

-Czyżby?-spytał Victor odwracajac sie z pogardliwym usmiechem:-Nie popisuję się przed Tobą.. ale nie uważam, ze jesteś ode mnie lepsza, tyle...

Lavinia van Datt

W jej oczach pojawił się ciemny błysk. Słyszała i czuła krew pulsującą w jego żyłach, ale była na tyle opanowana, że udało jej się powstrzymać.
-To Twoje przekomarzanie się jest bezcelowe. Nie wyprowadzisz mnie z równowagi.- zgrabnie usiadła na głazie i zamoczyła dłoń w wodzie.