www.starozytnyhogwart.fora.pl

Tsu Black

Chłopak przeszedł parę kroków, aby po chwili się zatrzymać.
Tsu poczuł znajomy zapach, podniósł głowę i powoli się rozejrzał. Spojrzał na dziewczynę, a jego wzrok był jakby nieobecny. Próbował uświadomić sobie kim ona jest, ona ledwo mogła zauważyć jego podbródek i usta gdyż resztę zakrywał kaptur. Po chwili zdjął kaptur, a na dłoniach miał czarne rękawiczki bez palców z czerwonymi elementami. Spojrzał na dziewczynę i ani drgnął.

Gość

Wybałuszyła oczy. Patrzyła na Tsu, nie mogąc wydobyć z siebie ani słowa. Nie spodziewała się, że go spotka. Otworzyła usta, ale po chwili z powrotem je zamknęła. Skarciła siebie w myślach, ale nie mogła nic poradzić na to, że jej język właśnie zaplątał się w ogromny supeł.

Tsu Black

Tsu przyglądał się jej chwilę, w końcu ruszył w jej stronę. Jego myśli były strasznie skłębione a wyraz twarzy nie zdradzał żadnych uczuć. Stanął na przeciwko niej i na jego twarzy pojawił się cień uśmiechu. -Witaj. -powiedział trochę mrocznie.

Gość

Grace oderwała wzrok od chłopaka i wzięła głęboki oddech. Ucieszył ją fakt, że przynajmniej była w stanie mówić. Za wszelką cenę starała się uspokoić myśli.
- Witaj. - powtórzyła przywitanie. - Wyglądasz... inaczej. - stwierdziła po chwili. Oczywiście powstrzymała się, by nie wspomnieć, że to zmiana na lepsze.

Tsu Black

Chłopak spojrzał po sobie. -Jest aż tak źle? -zażartował. -Ty też się zmieniłaś. -powiedział z uśmiechem. Jego oczy były nadal jakby nieobecne.

Gość

Uśmiechnęła się. Od razu poczuła się lepiej.
- Miałam na myśli pozytywną zmianę. - powiedziała ciepło. Machnęła tylko ręką, gdy wspomniał o jej zmianie.

Tsu Black

Uśmiechnął się szerzej. -O to dziękuje. -odparł. -Czemu machasz tą ręką. Jeszcze Ci wypadnie i co wtedy zrobisz?

Gość

- Trudno. Implant też ma zalety. - puściła do niego oczko po czym uśmiechnęła się szeroko.

Tsu Black

-Lecz to samo poczucie humoru. -stwierdził. -Co tutaj robisz? Mówiąc tutaj mam na myśli to opuszczone miejsce.

Gość

- Jestem tu właśnie dlatego, że to takie opuszczone miejsce. - przyznała. - Teraz tym bardziej cieszę się, że tu trafiłam. - uśmiechnęła się. - A Ty, dlaczego wybrałeś akurat to miejsce?

Tsu Black

Wzruszył ramionami. -Tak jakoś. Przez przypadek. -odparł całkiem szczerze. -To znaczy że pewnie chcesz zostać sama. -odwrócił się, zrobił parę kroków a następnie zatrzymał się. -A właściwie czemu chcesz być sama? -znowu się odwrócił.

Gość

- Nie, zostań. - powiedziała, gdy chłopak zaczął się oddalać. Spojrzała w jego oczy. Musiała mu wszystko wyjaśnić, mimo że wiedziała, że to i tak nic nie zmieni.
- Wtedy.. musiałam wyjechać. - zaczęła. - Rodzice nie pozwolili mi powiedzieć Ci gdzie jadę. Wiedzieli, że będziesz chciał mnie odnaleźć, a jak już to zrobisz, to pójdę z Tobą. Bali się o mnie.. - spuściła wzrok. - Nie mówię tego po to, żeby nastąpił happy end. Po prostu chcę być względem Ciebie w porządku.

Tsu Black

Zaśmiał się cicho opuszczając głowę i kręcąc nią. -Dobrze, że przynajmniej o tym mówisz. Wiedziałem, że to rodzice Cię zabrali. -podniósł wzrok na nią. -A właściwie czemu tak zareagowali? To... no cóż dziwne.

Gość

- Ach, Suniv. - bardziej stwierdziła niż spytała. - Dużo mówiło się o tej wojnie. Rodzice chcieli żebym była jak najdalej od jej źródła. Teraz, kiedy to wszystko ucichło, wróciłam. - wyjaśniła patrząc przed siebie.

Tsu Black

-No teraz rozumiem. -stwierdził. -A właściwie gdyby nie Suniv to pewnie inaczej bym teraz na Ciebie patrzył. -odparł. -Mogę powiedzieć że dużo jej zawdzięczasz. -zaśmiał się.