www.starozytnyhogwart.fora.pl

Valerian Lestrange

- a wyglądam na gnoma ? - odparł rozbawiony rzucając marynarkę na fotel po czym oparł się o jedną z kolumn łóżka - czyżbyś czekała ?...uprzedzałem, że wrócę..późno..- podkreślił ostatnie słowo - a raczej..wcześnie..- westchnął spoglądając na zegar

Rosalie Lestrange

-Nie wiem, jeszcze nic nie widzę.. - spod kołdry wysunęły się jej dłonie, kiedy się przeciągnęła. - Planowałam. Jednakże, jak widzisz, nie zawsze jestem konsekwentna w swoich postanowieniach. Jak było? Tatusiek żyje?

Valerian Lestrange

- powiedzmy, że się trzyma, przynajmniej się trzymał jak doprowadziłem go do komnaty Twojej matki..niestety obejdzie się smakiem..- dodał podśmiewając się sam ze swojego żartu co było spowodowane ilością elfiej krwi, którą wypił. Mężczyzna westchnął coś do siebie w jednym z obcych języków po czym zniknął za drzwiami łazienki. Po chwili dało się słyszeć chlupot wody, a później zapanowała cisza co mogło wskazywać, że Valerian relaksuje się w kąpieli.

Rosalie Lestrange

-Faceci.. - wykręciła młynka oczyma. Powoli podniosła się z łóżka, narzuciła na siebie szlafrok i po cichu weszła do łazienki. - Nie chciałbyś, żebym Ci potowarzyszyła?

Valerian Lestrange

- nie...- odparł nalewając sobie kolejny kieliszek krwi - śpij dalej..- odparł przymykając oczy

Rosalie Lestrange

-Mogłeś mnie nie budzić w takim razie. - powiedziała chłodno i wyszła z łazienki, wyjątkowo nie trzaskając drzwiami. Przeszła przez komnatę i usiadła na balkonie. Wczesne promienie słońca i tak grzały dosyć mocno.

Valerian Lestrange

po mniej więcej 30 minutach Valerian pojawił się w sypialni w długich, czarnych, satynowych spodniach i rozłożył się wygodnie na łóżku
- zagrzałaś mi pościel..- zawołał z pretensją

Rosalie Lestrange

-Tak niesamowicie mi przykro! Okręć sobie kołdrę na drugą stronę. - odkrzyknęła, nawet nie otwierając oczu.

Valerian Lestrange

- Ty weź w ogóle sypiaj w swojej komnacie a nie mi się tu panoszysz i przekładasz wszystko z miejsca na miejsce...- odparł wciąż nie otwierając oczu tak samo jak Rose. Valerian był człowiekiem który uwielbiał spokój i porządek. Rose natomiast ruszała wszystko co znajdowało się w komnacie, nie odkładając nic na miejsce przez musiał dłużej tego szukać a to doprowadzało go do szewskiej pasji.

Rosalie Lestrange

-A co Ci ruszyłam? Kołdrę i poduszkę. O! I moje rzeczy leżą na fotelu. Naprawdę, straszny bałagan. - odpowiedziała ze stoickim spokojem. Przyzwyczaiła się już do fochów Valeriana.

Valerian Lestrange

- dobranoc..- odparł krótko po czym jednym ruchem ręki zatrzasnął jej drzwi balkonowe przed nosem

Rosalie Lestrange

-Kolorowych snów.. - warknęła. Założyła ręce na piersi. Póki co spokojnie mogła na dworze siedzieć. Ale po godzinie zrobiło jej się zbyt gorąco. Poza tym, strasznie burczało jej w brzuchu. - Otwieraj te drzwi!

Valerian Lestrange

Mężczyzna uśmiechnął się pod nosem. Powoli powstał z łóżka i nieśpiesznym krokiem podszedł do drzwi. Oparł się o framugę okna otworzywszy drzwi z ironicznym uśmiechem
- nie znamy magii bez różdżkowej...- zacmokał - nieładnie..czego oni was uczą w tym Hogwartcie..- zastanowił się na głos i przesunął się by mogła wejść do środka

Rosalie Lestrange

-A niby wampiry mają dobrą pamięć... - westchnęła cicho. Coś tam z magii bezróżdżkowej umiała, jednak miała problem z kontrolowaniem tego typu magii. Wsunęła się zgrabnie do środka. - Już się wyspałeś?

Valerian Lestrange

- nie wiem czy pamiętasz...ale ja nie sypiam..raczej..- odparł beznamiętnie kładąc się dokładnie w tym samym miejscu i w takiej samej pozycji jak wcześniej po czym przyjrzał się jej dokładnie. Ze zdegustowaniem zarejestrował, że dziewczyna ma na sobie zwykły czarny top i krótkie spodenki. - czy Ty nie możesz się ubierać tak bardziej...- zamyślił się szukając odpowiedniego słowa