www.starozytnyhogwart.fora.pl

Rosalie Lestrange

Rosalie natychmiast wykonała polecenie Narcyzy. jej przyszła, przyszywana babka, nie była kobietą, z którą warto wdawać się w dyskusje. Zwłaszcza na takie tematy. Chłodny okład przyjemnie działał na rozpalone miejsce, w którym została podrapana. Po słowach Narcyzy, o ile to możliwe, zbladła jeszcze bardziej. Jak sobie przypomniała te obrzydliwe stwory to aż zbierało jej się na mdłości.

-Nie jest źle. - posłała uspokajający uśmiech Scarlett. - Myślę, że nawet jak już tu będzie, nie powinieneś zostawiać mnie samej, bo nie wiem, jak to się skończy. - zwróciła się do Williama.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

- cóż..mój wuj, jest stoicką i jednocześnie porywczą postacią..dualizm charakterystyczny dla każdego wampira..- odparł próbując ją rozbawić - cóż..nie wykazałaś się inteligencją dołączając do walki..- westchnął w końcu - a już w ogóle nie wykazałaś się nią zatajając to przed nami..nie przyszło Ci do głowy, jakie zmiany w Twoim organizmie mogą zajść ? - spytał spokojnie. Widząc jednak jej zaszklone oczy zrezygnował z dalszego kazania - wybacz..wiem, że chciałaś pomóc reszcie..

Rosalie Lestrange

Rosalie zacisnęła pięści na kołdrze. Nikt jej nie rozumiał. Wszyscy tylko potrafili mówić, jak to źle zrobiła, przyłączając się do walki. A gdzie wtedy byli? Zwłaszcza Valerian, który jak zwykle robił najwięcej hałasu.

-Przecież mnie zaatakował. Miałam stać nieruchomo i czekać na wybawienie? A..a..skąd ja mogłam wiedzieć, że są tak niebezpieczne? - głos na końcu zaczął jej się łamać. W końcu w wcisnęła twarz w poduszkę i zamilkła na długą chwilę. - Ale to piecze. Czuję, jakbym miała ogień zamiast krwi.

William Howlett

- ciii..spokojnie..- wyszeptał siadając bliżej. Odgarnął jej włosy z pleców, po czym przyłożył swoje lodowate dłonie do rany dziewczyny. - musisz wytrzymać..

Rosalie Lestrange

Dziewczyna jęknęła. Dotyk Williama był niesamowicie przyjemny, zważając na to, że czuła się, jakby płonęła. Miała ochotę płakać.

-Nic mi nie będzie, prawda? - zapytała, trzęsącym się głosem.

William Howlett

- tego nie mogę Ci obiecać..wybacz..- wyszeptał kładąc drugą dłoń na jej łopatce

Rosalie Lestrange

Dziewczyna przymknęła oczy. Nawet przyciemnione światło zaczynało ją razić. Czuła, jak po ciele przebiegają nieprzyjemne dreszcze. W ogóle zaczynała czuć się coraz gorzej.

-Słyszysz, co tam się dzieje? Co z Bellatriks? - spojrzała na niego czerwonymi oczyma.

William Howlett

- nie przejmuj się tym na razie...ważne byś skupiła się na sobie..- odparł z lekkim uśmiechem

W tym momencie drzwi się otworzyły i do sypialni weszła Narcyza.
- z Bellatriks nie jest najlepiej dlatego Vlad najpierw poszedł do niej, ja tym czasem spróbuję uśmierzyć Ci trochę ból..- oznajmiła rozkładając eliksiry na szafce. Chwyciła jeden z nich po czym przysiadła na brzegu łóżka na miejscu Williama - najpierw zapiecze..później w ogóle nie będziesz czuła pleców..uprzedzam, bo nie doznałaś jeszcze takiego uczucia..Williamie idź po Vlada proszę..

Wampir kiwnął głową i już go nie było

Rosalie Lestrange

Pokiwała słabo głową. Serce waliło jej jak oszalałe, chociaż jednocześnie miała wrażenie, że traci kontakt z rzeczywistością, co strasznie ją przerażało. Bez ruchu i słowa poddała się zabiegom Narcyzy. W pewnym momencie złapała ją za rękę i spojrzała na nią przekrwionymi oczyma.

-Ciociu, czy ja znikam? - jej głos był pełen strachu. Miała wrażenie, że się rozmywa, coraz mniej bodźców do niej docierało i tylko ból promieniujący z pleców był realny.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

Narcyza zaśmiała się krótko
- wybacz..nie znikasz tylko przestajesz czuć swoje ciało..zupełnie tak jak miałabyś paraliż..- wyjaśniła i pogłaskała ją po głowie. Zanim dziewczyna straciła resztę czucia dostała eliksir wzmacniający - teraz musimy poczekać..

Rosalie Lestrange

-Ja przestaję czuć siebie. - Teraz w jej głosie zabrzmiała prawdziwa panika. Położyła głowę spokojnie na poduszce i oddychała powoli. - Valerian jest bardzo na mnie zły?

Lucjusz i Narcyza Malfoy

- Valerian przede wszystkim jest zły na siebie..że do tego dopuścił..- wyszeptała

Rosalie Lestrange

-Nie chcę, żeby złościł się na mnie. Zależy mi na nim.. - głos w tym momencie jej się urwał. - Powiesz mu o tym, gdybym..no wiesz?

Lucjusz i Narcyza Malfoy

- Rose nie przesadzaj..od takich rzeczy się nie umiera..- westchnęła rozbawiona

W tym samym momencie w drzwiach stanął Draco. Było od niego czuć alkohol, ale zachowywał się nienagannie.

- jak się czujesz Rose?..Liliana niestety nie może Ci towarzyszyć..więc pomyślałem, że może ja..oczywiście jeśli nie chcesz poczekam w salonie..- odparł nie wchodząc nawet

Rosalie Lestrange

Rosalie uśmiechnęła się słabo.

-To dobrze, brakowałoby mnie Wam.. - odpowiedziała z wrodzoną sobie szczerością. Nie odwróciła się, kiedy drzwi się otworzyły, miała wrażenie, że jej ciało jest niezwykle ciężkie, ale nawet nie chciała tego sprawdzać. - Nie, zostań ze mną. To miłe, że przyszedłeś - poklepała miejsce koło siebie.