www.starozytnyhogwart.fora.pl

Laxus Dreyar

Około dwustu metrów od prowizrycznego szałasu było parę pniaków otoczonych drzewami. Wiatr zdawał się nie docierać tu w pełni ze względu na zalesienie.

Nad ranem, zanim zaczęło świtać, Vlad pstanowił zrobić sobie spacer. Odkrył to miejsce podczas polowania parę godzin wcześniej, i przysiadł na jednym z pniów. Wampir odgarnął włosy z czołą i rozejrzał się po otaczającej florze. CHociaż surowy, klimat natury był niewzykle piękny w tej części świata. Niemalże nietknięty przez setki lat. Zupełnie, jak gdy on sam był młodym wampirem i oglądał różne miejsca na globie, wykonując zadania dla Rady i samego Armanda wkrótce potem.
Obserwował Lorę od jakiegoś czasu. Oczywiście jak to z moralnością wampirów bywa, mieli swoje epizody. Między innymi w Wenecji i Budapeszcie. Wiedział, że dziewczya miała rodzinę kiedyś. I sam zauważył, że w pewien sposób, ciągnęło ich do siebie. Na pewno nauczyła Valeriana paru arkanów, które mógł wykorzystać z Rose.
Subtelny uśmiech przebiegł przez niemalże białą twarz mężczyzny.
Lora była piękną i rezolutną wampirzycą. Ale......
Jego rozmyślanie przerwał szmer i odgłos kroków.

Valerian Lestrange

Valeriana.
- tak myślałem, że Cię tu znajdę..- westchnął Lestrange spacerując między pniakami - wydaje mi się...,że mamy pewną sprawę do omówienia....- kontynuował siadając w pewnym oddaleniu od niego. Wszyscy wiedzieli, że lubił zachować swoją przestrzeń osobistą - Loriana....- wymawiając pełne imię Lory poprawił mankiety swojej koszuli

Laxus Dreyar

Vlad uśmiechnął się szelmowsko i spojrzał na młodego wampira:- Nie mam pojęcia, o czym mówisz...-rzucił z nutą sarkazmu. Jednakże po chwili westchnął:- Przychodzisz jako zatroskany towarzysz, jako jej opiekun czy jej dotychczasowy..... w pewnym sensie partner?-spytał nie opuszczając kącikó warg.

Valerian Lestrange

- wszystko po trochu...tak mi się wydaje...nie była moją pierwszą kobietą, ale w de Lore jest ze mną od samego początku...mam do niej duży sentyment...podobnie jak moja żona..- dodał wyraźnie rozbawiony - nie jest zadowolona z takiego obrotu spraw...właściwie tak się zastanawiam...nie przeszkadza Ci, że praktycznie spała ze mnę, z Tobą i Rose...jednocześnie...? - spytał wyraźnie zaciekawiony - nie zrozum mnie źle...jak dobrze wiesz, moje moralne granice są dość ruchome...wiesz..geny matki..- kontynuował pół żartem pół serio - tylko tak się zastanawiałem biorąc pod uwagę to z jakimi ludźmi najczęściej przebywasz...o ściśle ustalonych granicach...w tej rodzinie jesteś fenomenem..- dodał żartobliwie - a teraz na poważnie..- rzucił wstając - czego właściwie chcesz od Lory ?...powiedziałem jej już jakiś czas temu, że może odejść w każdej chwili..nawet jeśli nie z mężczyzną...to niczego jej nie zabraknie...po prostu nie chciałbym by się nacięła....czuję się za nią odpowiedzialny....z tych wszystkich skretyniałych nałożnic to ona przykuła moją uwagę na dłużej...

Laxus Dreyar

Vlad odwrócił wzrok i spojrzał na Valeriana, swoimi czerwonymi oczyma:- Czyli przyszedłęś porównywać przyrodzenie?-roześmiał się:- Wybadac mnie? Valerian....-pokręcił głową:- To, że Alexander jest moim przyjacielem nie znaczy, że ja zawsze miałem granice moralne. Gdybym miał rzucać się o każdą wampirzycę z więcej niż jednym partnerem, kłóciłbym sie z samym Armandem.... Nie, nie nie. Nie tak do działą....
Słuchając dalszej części jego wypowiedzi, cichy śmiech przebiegł przez jego twarz:- Nigdy nie posądzałem Cię o sentymentalizm,.
-Ale do rzeczy. Sprawa Lory a mnie jest między Lorą a mną..... Znamy sie dłużej, niż Wy, o wiele dłużej. Znam jej historię, i wiem, co przeżyła. Ba, sam Armand opowiedział mi to jako ciekawostkę, widzac, jak zawieszałęm wzrok na jej biodrach. Ale to był jeden z jego rodzajów humoru.....Niemniej jednak.... możliwe, że coś z tego wyjdzie. Poważniejszego.

Valerian Lestrange

- niestety tak się składa, że sprawa między Tobą, a Lorą jest również moją sprawą...do tej chwili pozostaje pod moją....opieką....i zgodnie z prawem...wampirzym prawem, które dobrze znasz...pozostanie do momentu aż ktoś nie poprosi jej o rękę..- dodał wyraźnie rozbawiony - ostatnio czytanie różnych regulacji prawnych sprawia mi nie małą przyjemność....dobra...dość tych głupot...- rzucił w końcu - zrób coś z tym w końcu bo przyłazi do mnie po rady...i się zwierzać...robi to między narzekaniami Rosalie, że nie spędzam wystarczająco dużo czasu z Nymerią, a narzekaniami mojej matki i wizytami siostry...im szybciej ją zabierzesz tym lepiej...jedna baba mniej na głowie...- skwitował idąc w stronę rozpadliny

- czy moje wizyty są aż takim problem ? - spytała Suniv wyraźnie rozbawiona - przyznaj lepiej braciszku, że żal Ci jest z nią rozstawać...

- zgłupiałaś..- burknął Lestrange i zniknął po między drzewami

- no wiesz tatku...będziesz musiał płacić za jego terapeutę...- westchnęła rozbawiona Suniv - wybieram się na małe polowanko, idziesz ze mną ? - spytała Vlada

Laxus Dreyar

Vlad sluchal Valeriana ze smiechem:- Problemy nlodego ksiecia.... ech. Zobaczymy.....

Widzac Suniv zszedl z pnia:- Kochana coreczko! Jak najbardziej, zapolujmy.

Suniva Lestrange Howlett

- nie lekceważ mojego brata Vlad...Armand bardzo go sobie ceni..to właśnie Valerian zaproponował Cię jako przewodniczącego rady..po za tym zawsze Cię bronił zanim dostałeś drugą szansę...nie chciałabym byście poróżnili się z powodu kobiety...- westchnęła rozbawiona. Zachowania mężczyzn były czasami bardzo absurdalne - a pro po Lory...no wiesz...- poruszyła zabawnie brwiami - jak tam się sprawy układają ?

Laxus Dreyar

Vlad zmarszzyl brwi spogladajac na Suniv:- Maja sie dobrze, detektywie..... widze ze lubisz weszyc. Lora jest niesamowita wampirzyca. Ma wiele zalet i jest niezwykle piekna, do tego gibka i szybka i....- widzac mine Suniv, westchnal:- Prosze powiedz ze nie stoi teraz za mna...

Suniva Lestrange Howlett

- mówiłaś, że mogę iść z Tobą..- westchnęła Lora nieco zakłopotana

- no jasne....- Suniv przygarnęła ją do siebie - to pójdziemy w trójkę...Vlad właśnie wychwalał Twoje wdzięki..- wyjaśniła nowo przybyłej

- aa acha..- kobieta spojrzała na wampira nieodgadnionym wzrokiem - pytałam Valeriana, czy nie będzie mnie potrzebował, ale kazał...spadać na drzewo, więc chyba mogę zniknąć na chwilę...

- no pewnie, że tak..a nim się nie przejmuj...czasami zachowuje sie jak zgryźliwy dziadek...ostatnio wygrał z Armandem na zgryźliwości..- machnęła ręką idąc przodem

- taki jego urok..- westchnęła Lora rozbawiona miną Vlada - udam, że nic nie słyszałam...

Laxus Dreyar

Vlad bezradnie rozlozyl rece:- przylapany na gorącym uczynku.... ale widze ze nie zaprzeczalas...
Otaksowal Lore spojrzeniem i uniosl kaciki warg:- Ach, co zrobic..... chodzmy sie pozywic.

Suniva Lestrange Howlett

W pewnym momencie dało się słyszeć strzały. Suniv spojrzała na Vlada i natychmiast udała się w ich kierunku. Ostatecznie dotarli do niżej położonych, leśnych terenów.

Na polance oparty o drzewo stał Gabriel i przeglądał się poczynaniom Bellatriks
- musisz to robić szybciej...- westchnął i zanim kobieta zdążyła powiedzieć cokolwiek wyciągnął swój pistolet i strzelił bezbłędnie to wszystkich oznaczonych celów

- patrzcie co mam...- zakomunikowała Bellatriks, która już zdążyła zauważyć wampiry kątem oka i skierowała pistolet w ich stronę - oszałamiający co ?..

- Bella..ostrożnie z tym..- Gabriel westchnął i opuścił ręce kobiety - chyba, że chcesz sprzedać Vladowi kulkę...

Suniv spojrzała na matkę rozbawiona
- widzę, że masz nową zabawkę..

Laxus Dreyar

Vlad poprawił kołnierzyk:- I chyba za bardzo się podekscytowała.....

Dwie figury przemknęły obok nich, tłocząc się i walcząc ze sobą. Ścierały się równo co chwila. Vlad skierował swoje szkarłetne oczy w miejsce ruchu:- Zdaje się, ze Laxus testuje Juniora po raz kolejny..... Przynajmniej trzymają formę. Vivianne powinna być z tego powodu zadowolona-spojrzał na Bellatriks z uśmiechem.

Po chwili ogarnął wzrokiem Lorę. Przesunął się bliżej niej i szepnął:- Chcesz się wymknąć na moment?-spytał cicho w starym języku.

Bellatriks Lestrange

- póki co...to jestem głodna...- odparła z błyskiem w oku. Pociągnęła Suniv i obie zniknęły im z oczu

- podoba mi się..- odparła Bellatriks oddając Gabrielowi broń - musimy do tego kiedyś wrócić..zaczyna świtać...niedługo wszyscy się obudzą i ruszycie...zatem czas na mnie...uważajcie na nich...- poleciła i ruszyła w stronę obozowiska o kilka potrzebnych jeszcze rzeczy

Gabriel odprowadził ją wzrokiem i przeniósł wzrok na Vlada
- co...łania Ci uciekła ? - spytał z nikłym uśmiechem

James Howlett

Vlad zdażył tylko ogarnąć spojrzeniem wampirzycę, zanim pociągnęła jego córkę w głąb lasu. Potem odwrócił się do Gabriela:- Cóż, na to wygląda. Nie teraz to innym razem sobie z nią porozmawiam, prawda?