www.starozytnyhogwart.fora.pl

Elizabeth Shepperd

- on jest tępy jak...- nie mogła jednak znaleźć słowa, które pasowało by do sytuacji. Pogłaskała się tylko po brzuchu czując kolejny skurcz - ciii..to nie Twoja wina, że masz wujka idiotę..- wyszeptała po czym spojrzała na Toma, który wpatrywał się w jej brzuch - no co ? - spytała wojowniczo

Tom Riddle

-Nie denerwuj się tak, bo jeszcze.. wiesz.. coś się stanie.. - spojrzał na nią znacząco. - Więc dowiedziałeś się o zaręczynach.. Nie patrz tak na mnie, Sophie powiedziała mi dopiero dzisiaj rano. Całą noc nie mogła spać i taka była podekscytowana, a nie chciała mi małpa nic powiedzieć..

James Howlett

-Tak, cała familia o tym huczy...-spojrzał na siostrę i jej minę:- Elizabeth, słuchaj, nie denerwuj się, ale spróbuj zrozumieć moje podejście.... Ja naprawdę nie jestem w stanie cieszyć się z jej szczęścia teraz i szczerze powiedziawszy nie wiem, czy kiedyś będę, ilekroć będe widział Jego gębę. A jeśli Ona się przemieni....

Elizabeth Shepperd

- no to co wtedy ?! - spytała podnosząc głos - ja Cię nie poznaje..i zostaw w Rose w spokoju..cokolwiek zrobi to nie jest Twoja sprawa ! a Ty nie mów co mam robić ! - warknęła w stronę Toma

Tom Riddle

-No przestań, ja też bym się wkurzył, gdyby Sophie zaręczyła się z kimś innym, rozumiem Howarda.. - Thomas wzruszył ramionami. - Po prostu się uspokój, tylko go nakręcasz krzykiem. Poza tym... to niedobre dla mojej bratanicy.

James Howlett

Howard odparł zimno:- Jesli się przemieni to jest martwa i dla mnie. Nie chcę o tym więcej rozmawiać....-warknął spoglądając na morze. :-Tom ma rację, Eliz, nie możesz się denerwowac zbytnio. Tematu Rose nie chcę słyszeć w swoim pobliżu.

Elizabeth Shepperd

- a mnie nie obchodzi czy chcesz słyszeć czy nie, będę o niej mówiła bo to moja przyjaciółka, po za tym...myślisz, że ona się przejmie, że nie chcesz jej znać..? raczej będzie jej to na rękę..będzie mogła się w pełni oddać związkowi z Valerianem i urodzi mu śliczne wampirzątka, a Ty sam zostaniesz taki zdziadziały..! - odparła po czym ruszyła w stronę Toma - przestaniesz Ty się wtrącać ! - warknęła. jej oczy przybrały srebrną barwę i kiedy chciała powiedzieć coś jeszcze złapała się za brzuch i syknęła z bólu. Żeby zachować równowagę chwyciła się barierki. Chcąc się uspokoić próbowała powoli oddychać i opuściła wzrok na brzuch, wtedy to spostrzegła, że odeszły jej wody
- ooo nie dobrze..Howard..! - wtedy pojawił się kolejny skurcz i zmusił ją do uklęknięcia - no zróbcie coś ! - warknęła przerażona

Tom Riddle

Thomas już otwierał usta, żeby zapewnić ją, że chodzi tylko o dobro dziecka jego brata i z tak otwartymi ustami zamarł.

-Howard.. w domu nikogo nie ma.. - powiedział nieco piskliwym głosem. Kiedy skurcz minął, pomógł Elizabeth się podnieść i posadził ją na najbliższym leżaku. - Ty rodzisz?

James Howlett

Howard chciał się odgryźć, bo słyszac słowa, że Rose to nie ruszy, jesli przestanie się do niej odzywać, zawrzało w nim konkretnie. Ale widząc sytuację podbiegł do siostry i pomógł jej usiąść:- Nikogo nie ma w domu? Jesteś pewien?-zaklnął pod nosem:- Musimy jakoś sobie poradzić.. Gdyby mama tu była, cholera.....
Złapał siostrę delikatnie za rękę:- Eliz, oddychaj swobodnie, spokojnie.... słyszysz? Dasz radę.-uśmiechnął się pokrzepiająco:- Tom, przynieś mi jakieś ręczniki i miskę z ciepłą wodą, zaraz.... przynajmniej raz tak słyszałem jak prosiła Narcyza...-dodał ciszej.

Elizabeth Shepperd

- chyba zwariowałeś..nie będę przy was rodziła! - wrzasnęła i złapała się za brzuch. W miarę upływu czasu skurcze były co raz częstsze i silniejsze. Elizabeth próbowała się uspokoić, ale nic to nie dało. Spokojne oddechy na nic się zdawały, gdy przychodziły kolejne fale bólu.

Tom Riddle

-Nie masz wyboru.. - powiedział Thomas spokojnie i spojrzał na Howarda jak na wariata. - Nie jestem Twoją pielęgniarką, sam sobie idź.. - warknął. Potem jednak westchnął cicho i poszedł do domu. Wrócił, lewitując przed sobą wspomniane ręczniki i gorącą wodę, skarpetki, bo podobno strasznie przy tym stopy marzły - przynajmniej tak mówiła Sophie, koszyczek z eliksirami Narcyzy, szklankę i dzbanek wody oraz butelkę whisky i dwie szklanki. - No co? Zadbałem o wszystko.. - spojrzał na rodzeństwo i zabrał się za robotę. Tom nigdy nie należał do ludzi, którzy dużo mówią. Poza tym.. tu chodziło o dziecko Williama. Mimo protestów Elizabeth założył jej skarpety. Taras bowiem był częściowo chłodzony. Potem nalał wody do szklanki i dolał kilka kropel dwóch eliksirów. Jeden był delikatnie uspokajający, drugi natomiast miał działanie wzmacniające. - Nie masz żadnych przeciwskazań do eliksirów, prawda? - zapytał, zanim jej to dał. - Nie otruję Cię, to bardzo Ci pomoże.

James Howlett

Howard westchnął odgarniając włosy:- No kurde....... to się porobiło.... Nie masz wyjścia, rodzisz przy nas i tyle! Chyba, ze wezwiemy zaraz szybko kogoś ze starszych!-warknął Howard

Elizabeth Shepperd

Elizabeth spojrzała na niego zszokowana
- prędzej urodzę sama niż rozłożę przed Tobą nogi, już jeden raz z Twoim bratem mi wystarczył..- jęknęła podnosząc się do pozycji siedzącej. Po chwili wstała i słaniając się na nogach udała w stronę wejścia. Przytrzymywała się balustrady i ścianek, co jakiś czas zatrzymywała się jednak, a bezpośrednio przy drzwiach zmuszona była znów uklęknąć. Spojrzała na brata i na Toma z bólem w oczach i zacisnęła zęby czując kolejną falę bólu - idźcie stąd...no wynocha ! - wrzasnęła dając przy okazji upust zwiastujący kolejny silny skurcz

Tom Riddle

-To niebezpieczne co robisz. Możesz... ona może umrzeć, jeśli będziesz opóźniać poród. Nie masz wyboru, chcesz, żeby urodziła się zdrowa w końcu, prawda? - Thomas spojrzał na nią błagalnie. Serce waliło mu jak oszalałe. To było jak powtórka z porodu Sophie, tylko w tym wypadku musiał radzić sobie sam. - Myślisz, że ja się będę czuł komfortowo patrząc Ci między nogi? Tu chodzi o nią, a nie o nas.. - spojrzał na nią stanowczo, a potem jednym zdecydowanym, ale delikatnym ruchem, z powrotem ułożył ją na leżaku. - Pij to i.. damy radę..

James Howlett

-Nie mamy wyjścia...-westchnął Howard i otarł czoło:- ELizabeth, nie mamy czasu więc pozwól nam pomóc, ok? Ech....-obrócił się do Toma:- Jedziemy z tym koksem.
pogładził siostrę po głowie:- Damy radę, Elizabeth..