www.starozytnyhogwart.fora.pl

Scarlett Howlett

- dlatego tutaj zaraz po dworze spędzam większą część dnia - skwitował Howard gasząc papierosa - no i jest jeszcze ..gitara..- uśmiechnął się wskazując na instrument

Liliana Malfoy

-Jesteś bardzo porządny.-Stwierdziła, siadając obok niego na łózku.-To w takim razie graj.-Roześmiała się cicho. Nigdy nie miała cierpliwości do gitary, całkiem inaczej do wiolonczeli, na której chcąc nie chcąc, grać musiała.

Scarlett Howlett

- hmm..a nie za wiele byś chciała jednego dnia ? - spytał rozbawiony - po za tym..- wskazał na zegar - lada chwila będę musiał Cię odprowadzać..po co mam zaczynać i przerywać w połowie..mam nadzieję że wpadniesz tutaj kiedyś na dłużej..Elizabeth na pewno nie będzie miała nic przeciwko by Cię przenocować..ma ogromne..wygodne łóżko..- spojrzał na nią z uśmiechem - spodobało by Ci się..

Liliana Malfoy

Posłała mu spojrzenie zranionego kota, w duchu jednak przyznając rację. Robiło się coraz później, albo raczej wcześniej, patrząc na godzinę. Powinna powoli się zbierać i chociaż stwarzać pozory, że całą noc przespała u siebie w łóżku.-Bardzo chętnie wpadnę kiedyś. Może o bardziej normalnej godzinie.-Spojrzała na niego uważnie i uśmiechnęła delikatnie.-Podobało mi się dzisiaj.

Scarlett Howlett

- podobało Ci się..- spojrzał na nią rozbawiony - nic takiego nie robiliśmy by mogło Ci się podobać..ale jeśli tak to bardzo się cieszę..i zapowiadam, że to dopiero początek..- uśmiechnął się - w takim razie odprowadzę Cię pod same drzwi..niby nie jest daleko ale sama przez las iść nie powinnaś..- podniósł się - i spalimy sobie przy okazji..- obiecał chowając paczkę papierosów do kieszeni po czym sprowadził dziewczynę na dół

Liliana Malfoy

-Gotowaliśmy na przykład.-Roześmiała się.-W takim razie musze męczyć Elizabeth, żeby zaprosiła mnie do siebie jak najszybciej.-Podniosła się z łóżka i skierowała w stronę drzwi. Sama by się zwyczajnie bała iść przez las.

Jason Howlett

Jason wszedł do pokoju syna, by zerknąc na zmiany. Wyjechali na długo i nie wiedział o niczym, choć szukał informacji. Oglądał wszystko jak przez mgłę, po czym przypomniał sobie słowa Bellatriks. Jego syn.... chce byc jak Czarny Pan, tylko silniejszy..... Howard. przez mysl przemkneło mu, gdy uczył syna przemiany i w jak szybki sposób chłopak to opanował. W powietrzu unosiła sie delikatna woń nikotyny. chłopak palił więc. Jason odnalazł łózko syna, usiadł i ukryl twarz w dloniach. To wszystko spadło nagle, a On był czesciowo winny. Nie tak Go wychowywał.... nie tego chcial dla Niego. A teraz...
Mężczyzna przetarł wilgotne oczy, by dostrzec w drzwiach...

Scarlett Howlett

Scarlett. Na rękach trzymała Cygnusa. Kobieta również rozglądała się po pokoju syna.
- nic tu nie znajdziesz..- wyszeptała - śniadanie jest na dole..- odparła - i Tyberius wrócił..jak mówiłam wcześniej w Hogwartcie nie będzie teraz bezpiecznie..- westchnęła i ruszyła do salonu

Jason Howlett

Jason spuścił wzrok i wstał powoli. Otrzepał się i ocierajac twarz ruszył na dół za żoną.

Scarlett Howlett

Scarlett z Bellatriks pojawiły się w pokoju chwilę później. Żona Jasona usiadła na brzegu łóżka i wbiła zatroskane spojrzenie w nieprzytomnego syna.

Bellatriks natomiast oparła się ze skrzyżowanymi ramionami o framugę drzwi i utkwiła wzrok w całej trójce.

Jason Howlett

Jason przykrył syna kocem i spojrzał na Bellatriks:- Jestem Ci winien naprawdę dużo...-przyznał:- Dziekuję...-podszedł i przytulił Ją. Po chwili spojrzał na Howarda i zacisnał pięści z bezsilności.

Scarlett Howlett

- powinien obudzić się za dwa dni.., ale jest coś co powinniście wiedzieć..- odparła znów się w nich wpatrując

Scarlett spojrzała na nią pytająco

- w zamian za darowanie życia..musiałam wyczyścić jego pamięć..- wyszeptała - zostawiłam tyle ile tylko się dało, ale musiałam zrobić to na tyle dobrze by Czarny Pan nie musiał po mnie poprawiać sprawiając Howardowi jeszcze więcej bólu..

Po policzkach Scarlett zaczęły spływać łzy. Nagle wstała i mocno przytuliła się do Bellatriks
- dziękuje..to nie ważne..ważne, że będzie żył..- wypłakała i spojrzała na nią - jak Ci się odwdzięczyć ? - spytała próbując się opanować

- przeżyjcie tą wojnę...wszyscy..- wyszeptała Bellatriks odsuwając się i zeszła powoli na dół

Jason Howlett

Jason odwrócił wzrok czując, że pieką go oczy niemiłosiernie. Usiadł przy wezgłowiu Howarda i pogłaskał syna po głowie:- Bądź silny....-wyszeptał i łzy pociekły mu po policzkach, ale strzasnął je zaraz, gdy spojrzał za odchodzaca Bellatriks. Podszedł do Scarlett i przytulił Ja mocno.

Scarlett Howlett

- Jason..nie ważne, że nic nie pamięta, pomożemy mu wszystko przypomnieć..ona uratowła nam syna rozumiesz? - szepnęła i odsunęła się. Cmoknęła syna w czoło po czym ruszyła powoli do drzwi - chodź..dajmy mu spokój na razie..niech śni..

Jason Howlett

Jason skinał głową:- Wiem o tym... -po czym zamknał za nimi drzwi.