www.starozytnyhogwart.fora.pl

Rosalie Lestrange

Rosalie nie patrzyła na chłopaka, usłyszała jednak ciche przepraszam z jego ust. Wzruszyła tylko ramionami. Jednak Tom już nie zwracał na nią uwagi. Czekał, aż Sophie otworzy prezent. Była to mała, czerwona sukienka z falbanką i spodenkami w tym samym kolorze. Do tego opaska z kwiatem w pasującym odcieniu. Tom gdzieś widział małą dziewczynkę w takiej właśnie opasce i stwierdził, że jego córka też musi taką mieć. - Co o tym myślisz? - spojrzał na nią z wyczekiwaniem w oczach.

Sophie Riddle

Sophie spojrzała na cały zestaw rozanielona
- jest idealna..tylko, że dopiero za jakiś czas..mniej więcej..trzy lata..- spojrzała na niego rozczulona - no może dwa jak ją przekarmimy..- dodała z uśmiechem

Rosalie Lestrange

-Wiesz, jak to szybko przeleci? Nawet się nie obejrzysz! - uśmiechnął się do Sophie, a potem delikatnie pocałował ją w usta. - To nie będę Wam przeszkadzał. Zobaczymy się później. Mam trening dzisiaj. - wykrzywił się w udawanym grymasie i tyle go było widać.

-Zrobiłaś mu pranie mózgu? - Rosalie nie mogła powstrzymać śmiechu.

Sophie Riddle

- dlaczego pranie mózgu..dobrze, że interesuje się wyglądem swojej przyszłej pierworodnej..zobaczysz..złamie nie jedno serce..- odparła rozmażona - no to co zamierzasz...w sprawie z Valerianem ..- dodała widząc jej pytające spojrzenie - może jakieś koroneczki..te sprawy..czy bardziej romantycznie w stylu listy, nieśmiałe uśmiechy..

Rosalie Lestrange

-Zwariował totalnie na Twoim punkcie, ale to dobrze. Bardzo się cieszę, że w końcu się ogarnął - uśmiechnęła się do niej. - zacznę romantycznie, a pod sukienką niech będą koronki. Nie odpuszczę. Niech no tylko się tu pojawi.

Sophie Riddle

- wiesz..na Twoim miejscu zaczęłabym się szykować..- zaczęła Sophie spoglądając na zegar - Valerian na pewno będzie wcześniej

Rosalie Lestrange

Dziewczyna westchnęła cicho.

-Racja. Muszę wyglądać jak bóstwo - stwierdziła z przekonaniem. - Wpadnę Ci się pokazać i jakbyś czegoś potrzebowała to krzycz.

Cmoknęła ją w policzek i tyle ją było widać.

Tom Riddle

_____________________

Tom delikatnie uchylił drzwi od komnaty Sophie. Spodziewał się, że dziewczyna będzie spała i nie pomylił.

-Wstawaj kochanie - szepnął jej do ucha.

Sophie Riddle

Sophie natomiast w odpowiedzi jedynie obróciła się na drugi bok i zakryła głowę kołdrą bo światło które zapalił Tom uparcie ją raziło

Tom Riddle

Thomas machnął dłonią i światło zgasło.

-Źle się czujesz? Mam iść po Narcyzę? - spojrzał na nią z niepokojem. Bał się o zdrowie Sophie.

Sophie Riddle

- nie Tom...nic mi nie jest po prostu chcę mi się spać..- ! - odparła wysuwając głowę spod kołdry i piorunując go spojrzeniem. Uwielbiała go za to, że tak się o nią troszczył, ale czasami przesadzał i było to irytujące

Tom Riddle

-Rozumiem - na jego twarzy pojawiło się strapienie. - Jednak zaraz będą prezenty, a tego chyba nie chcesz ominąć..

Sophie Riddle

- Tom..nie obchodzą mnie żadne prezenty..chce się w końcu pozbyć tego brzucha...- warknęła spod kołdry

Tom Riddle

Tom skrzywił się jeszcze bardziej. Zawsze w takich chwilach bał się powiedzieć cokolwiek. To było jak chodzenie po polu minowym. Przez dłuższą chwilę był cicho.

-Chcesz zostać sama?

Sophie Riddle

- tak...ale nie mogę bo mam naszą córkę w brzuchu..chyba, że mi ją wyciągniesz..- odparła krzyżując ramiona