www.starozytnyhogwart.fora.pl

Alister Fox

-Zmieńmy temat, dobrze?-powiedział Laxus. Temat ślubu nie należał do Jego ulubionych:- A jak idzie z Jamesem? Słyszałem,że cud, ze opuszczacie sypialnie....

W tym momencie pojawił się Alister, chowajac coś w kieszni marynarki. Otrzepał się, a widząc Laxusa i Bellatriks, wzdrygnął się:- Jakieś wieści, wiadomo coś?-spytał.

-Tak, Anastazja bierze ślub w Styczniu...-rzucił Laxus zapalajac cygaro. Widząc zdenerwoaną minę Alistera, parsknął:- Nic nie wiadomo... Jak chcesz, to śmigaj do Nich...

Anastazja Malfoy

Bellatriks przyjrzała się Alisterowi dokładnie
- a Ty co kombinujesz ? - spytała po czym przeniosła wzrok na Laxusa - nie jest sztuką unikać niewygodnych tematów Laxusie..a tak..wiesz..ten wirus dodał Jamesowi nieco finezyjności czemu by z tego nie korzystać ? - spytała rozbawiona

Po kilku minutach na tarasie pojawiła się Anastazja. Zgromiła wszystkich wściekłym spojrzeniem. Chciała już coś powiedzieć, ale zdecydowała się wrócić do domu

- cóż..jak widać..wieści zachwycające nie są..

Alister Fox

Laxus odgryzł się:- James mówił, że oboje korzystacie.. i to w pełni....jestem z Was dumny..-uśmiechnął się rozbawiony i zerknął na Alistera, który zbladł, widząc minę Anastazji.

Fox zastanawia się, co robić. Decyzja o zaręczeniu była bardzo poważna. Ich związek był świeży, i nie spodziewał się tego kroku aż do następnej Wielkanocy. Nie przypuszczał w życiu, że zostanie postawiony przed czymś takim. Oparł się o balustradę starajac powstrzymać drżenie rąk ze złości. To była wymuszana decyzja i nie znosił prób manipulacji swoją osobą. Zwłaszcza nie poprzez tych, na których mu zależało.

Alister Fox

-------------------------------------------------------------
Howard wyszedł z Blair na taras. W końcu mieli chwilę dla siebie. CHłopak przyjrzał się dziewczynie i spytał:- Więc.... domyślam się, że trochę Cię dzisiaj zaskoczyłem...-przyznał z czarującym uśmiechem. Nawet obecność Rose przez moment była mu obojętna, gdy rozmawiał z tą dziewczyną. I nie wiedział, a może nie chciał wiedzieć, dlaczego.

Blair Falcone Howlett

-Może trochę, co nie zmienia faktu, że bardzo mi się dzisiaj podobało, co już Ci zresztą powiedziałam - oparła się o balustradę i z oczarowaniem patrzyła na zasypany śniegiem i oświetlony małymi latarenkami ogród.

Howard Howlett Jr.

Howard stanął przy niej i chwilę przyglądał się w milczeniu przyrodzie, po czym wypalił:- Chciałbym spędzać z Tobą trochę wiecej czasu.... Jakoś, lżej, gdy jesteś w pobliżu...- dodał spoglądajac nagle na Nią.

Blair Falcone Howlett

Dziewczyna zmarszczyła lekko czoło i odwróciła się w jego stronę z zainteresowaniem w oczach. - Nie wiem, co na to powiedzieć.. Bardzo mi miło i.. również bardzo lubię spędzać z Tobą czas.

Howard Howlett Jr.

Howard przysunął się bliżej, nieco nieświadomie:- No cieszy mnie to, ale..... dzisiaj odkryłem coś ciekawego związanego z Tobą...-powiedział zagadkowo będąc coraz bliżej niej.

Blair Falcone Howlett

-Och.. mianowicie? - uniosła lekko brew z niepewnym uśmiechem. Raczej unikała patrzenia mu w oczy, a jej wzrok błądził w okolicach jego ust i linii żuchwy.

Howard Howlett Jr.

-To znaczy...-Howard ujał Palcami jej pobródek i uniósł wzrok na swoje oczy:- Że chciałbym byś była trochę bliżej....-chwilę spoglądał dziewczynie w oczy i pocałował ją. Najpierw delikanie musnął jej usta, by subtelnie rozchylić je i pogłębić namietny pocałunek.

Blair Falcone Howlett

Serce zaczęło jej bić o wiele szybciej niż normalnie. Nieco spanikowana miała ochotę się odsunąć, jednak objął ją, skutecznie przez to uniemożliwiając plan odwrotu. Dopiero po chwili zaczęła odwzajemniać pocałunek czując się nieco pewniej.

Howard Howlett Jr.

Howard przez moment się zapomniał, ale czuł się inaczej, niż gdy był z Rose. Ten pocałunek, mimo pasji, był.... ciepły. przyjemny. I.... rozluxniał go. Pozbawiał go złosci na cały świat. Złosci, jako efektu powracających wspomnień. Złości na siebie i bliskich. Objął dziewczynę w talii i przyciągnął tak, by przylgnęła do Niego. Czując, jak opiera się o Jego tors, pogłębił pocałunek, gładząc Ją po plecach i talii.

Blair Falcone Howlett

Nie czuła się pewnie w tej sytuacji, właściwie czuła się bardzo dziwnie. Przyszła tu jako jego znajoma, zwykła towarzyszka, a sprawy poszły w kierunku którego się nie spodziewała. Przymknęła oczy i biernie poddała się jego pieszczotom. W pewnym momencie odsunęła się lekko i spojrzała na niego ciepłymi, brązowymi oczyma. - Jesteś pewien Howard? Czy to znów jakaś próba zażartowania ze mnie?

Howard Howlett Jr.

Howard sam nieco zaskoczony, spojrzał na Nią ze spokojem w oczach:- Ty myślisz, że żartowałbym sobie w ten sposób?-przyjrzał jej się:- Myślę, zę wiesz, ze nie żartuję. I... tak, jestem pewien...-powiedział spoglądajac na Nią z lekkim uśmiechem.

Blair Falcone Howlett

-Właśnie tak myślę.. - spojrzała na niego poważnie. Miała zamiar nie zaczynać tej rozmowy dzisiaj, właściwie wcale nie miała, bo nie rościła sobie do Howarda żadnych praw. - Czuję się wykorzystywana tylko jeszcze nie wiem, w jakim celu. Nie, Howard.. widzę Twój wzrok na Rosalie, nie wiem o co chodzi, ale nie chcę być.. - westchnęła cicho nie kończąc zdania.