www.starozytnyhogwart.fora.pl

James Howlett

Laxus spoglądał dziewczynie przez moment w oczy:- Cikawość może prowadzić do różnych rzeczy...-powiedział cicho:- Warto?-spytał szeptem Vivianne do ucha i musnął jej usta zachęcająco.

Vivianne Howlett

Na chwilę obecną to do czego doprowadziła jej ciekawość bardzo jej się podobało. Kiedy musnął ponownie jej usta odruchowo odszukała jego wargi i złożyła na jego ustach delikatny pocałunek. Oczywiście na jej policzkach zagościł rumieniec, a z warkocza wydobyło kilka pasemek jej włosów. Uczucie jego bliskości było niesamowite. Dlaczego wcześniej się tym nie interesowała ? Chociaż właściwie nie sądziła, czy jakikolwiek chłopak mógłby ją zainteresować chociażby w części tak bardzo

James Howlett

Laxus uśmiechnął się. Dziewczyna chciała go całowac. Mimo wstydu. Mimo lekkiego zażenowania, odwzajemniała wszystko. Więc przylgnął do niej bardziej, by czuła go dokładnie i rozchylił jj wargi ustami by wpić si odrobin łapczywiej, powodując kolejne fale goraca, zalewające dziewcynę od środka.

Vivianne Howlett

Vivianne uśmiechnęła się i przymknęła oczy, kiedy poczuła kolejne fale przyjemnego ciepła. Nie mniej jednak, zaczęło robić się jej gorąco i poczuła nieodpartą chęć pozbycia się swojego odzienia. Była niestety na tyle świadoma, że doszła do wnioski iż byłoby to nieodpowiednie, po za tym bała się jak Laxus by na to zareagował.

James Howlett

Laxus zauważył nutę zawahania. Odsunął głowe i spojrzał na Nią:- Nie, Vivianne..... nie rób tego. Nie kuś. Zostań tak jak jest. Obrócił ich tak, że leżeli na boku, a jej nogi przerzucił sobie na swoje. Potem przejechał ustami po szyi dziewczyny i wyszeptał:- Zawsze mogę zwiększyć to co odczuwamy....-po czy przechylił jej twarz do siebie i musnął jej wargi, posyłając prowokujący ją do działania impuls.

Vivianne Howlett

Kiedy do niej przemówił nieco oprzytomniała. Po raz pierwszy była tak bardzo zawstydzona
- ja..- zaczęła próbując wymyślić coś konstruktywnego, ale nic nie mogło przejść jej przez gardło

James Howlett

Laxus przylozyl palec do jej ust:- Spokojnie.... to naturalne co odczuwqsz.... ja czuje ppdobnie. Nie masz sie czego wstydzic. Vivianne....- spojrzal jej gleboko w oczy a fala g0raca przeszla z jego ciala do niej, wedrujac od glowy przez piers i uda do stop. Fala gorąca i przyjemnego uczucia zwiazanego z jego pocalunkami. Tym raze goretsza i mocniejsza.

Vivianne Howlett

Vivianne nie wiedziała czy ma leżeć bez ruchu, czy go objąć. Ostatecznie czując falę przymknęła oczy i chwyciła go za ramię. W pewnym momencie spojrzała na niego swoimi dużymi, ciepłymi oczyma i jakoś nie mogła oderwać od niego wzroku

James Howlett

Laxus przygladal sie jej przez moment. Uspokajali oddechy i spogladali sobie w oczy. W koncu Laxus tamujac podniecenie przytulil dziewczyne do siebie gladzac ja po policzku i włosach.

Vivianne Howlett

Vivianne była niepocieszona. Poznała nowe uczucie. Chciała dowiedzieć się jak najwięcej i jak najdalej zajść, a on postawił granicę. Czuła się zbyt skrępowana by go przytulić, w głębi duszy była mu niezmiernie wdzięczna, że nie pozwolił jej na wszystko. Nie mogłaby wtedy spojrzeć w lustro.

Kiedy jej oddech całkiem się uspokoił odsunęła się i wstała momentalnie. W zasadzie to nie wiedziała co mu powiedzieć dlatego zajęła się wygładzaniem ubrania i poprawianiem włosów. Dłonie trzęsły jej się niemiłosiernie. Chwyciła gruby wolumin, który przyniosła ze sobą i praktycznie go do siebie przytuliła. W tym momencie zapadła niezręczna cisza

James Howlett

Laxus podniosl sie i podszedl do Vivianne. Zblizyl sie i usmiechnal Wesoly

:- Wiesz..

Zaskoczylas mnir..brawo. i mnie tez bylo cudownid.

Vivianne Howlett

- właściwie to ja chciałam przeprosić..chyba nie powinno do tego dojść..- odparła spuszczając głowę. Czuła, że musi to powiedzieć, ale gdzieś w środku żałowała, że nie wydarzyło się więcej. Wiedziała, że dzisiaj już nie zaśnie - chyba powinnam wracać do siebie..

Rosalie Lestrange

_____________

Szybko przemierzyły cały dom. Potrzebowały spokojnego i pustego miejsca, a to nadawało się idealnie. Rose najchętniej wybrałaby swoją komnatę, ale tam spał Ethan, więc wolała mu nie przeszkadzać. Przed lustrem doprowadziła się do jako takiego porządku.

-Jak chcesz się dowiedzieć, czy mam rację? - spojrzała na nią pytająco. Nie miała żadnego doświadczenia w tych sprawach.

Lucjusz i Narcyza Malfoy

- daj mi chwilę..- rzuciła i opuściła szybko salonik. Wróciła mniej więcej po 10 minutach prowadząc za sobą swoje siostry

- oo witaj Rosalie..właśnie się zastanawiałyśmy gdzie się podziałaś..- zaczęła Andromeda z ciepłym uśmiechem

- coś się stało ? po co Nas wezwałaś Bella ? - spytała Narcyza spoglądając na najstarszą siostrę

- Rosalie..ma pewnie podejrzenia..chcę..żebyście sprawdziły czy okażą się...

- na prawdę ? Rose...tak sie cieszę..- zaświergotała Narcyza i przytuliła Lestrange

- czy Ty słyszałaś co ja powiedziałam ?!..jeszcze tego nie wiemy...a teraz ruszcie swoje zgrabne tyłki i zróbcie co trzeba..- westchnęła opadając na jeden z foteli po czym rozejrzała się - tak okropnego różu to ja jeszcze nie widziałam...

- poczekaj aż pokażę Ci kolejne pomieszczenia..

Andromeda uśmiechnęła się do Rose pokrzepiająco po czym wyprowadziła ją z saloniku w celu zbadania jej

Rosalie Lestrange

W zdenerwowaniu przechadzała się w tę i z powrotem po salonie. Niby czekała na to z całych sił, ale kiedy przyszło co do czego była przerażona i nadal wytrącona z równowagi kłótnią z Valerianem. Kiedy do pokoju weszły siostry zatrzymała się w miejscu i pozwoliła mówić Belli. Zaskoczona nagłą czułością Narcyzy, odwzajemniła uścisk. Oczywiście bardzo delikatnie.

-Trzymajcie kciuki - rzuciła, wychodząc za Andromedą.