www.starozytnyhogwart.fora.pl

Valerian Lestrange

Było to pomieszczenie ogromnych rozmiarów urządzone jak to na wampiry przystało w stylu "minionej epoki". O tej godzinie znajdowało się tu niewiele osób. Większość dworu oddawała się uciechą, albo udała się na polowania. Kilkorgo wampirów jak tylko zobaczyły Valeriana powstały, skłoniły głowy i zniknęły za jednymi z drzwi.

Valerian wskazał Rose kanapę, a sam usiadł w fotelu
- nie jesteś głodna przypadkiem? - spytał przyglądając się jej

Rosalie Lestrange

-A co masz mi do zaoferowania, prócz krwi?-Uniosła brew w geście zapytania i usiadła na wskazanym jej miejscu. Z ciekawością rozglądała się po pomieszczeniu, było naprawdę imponujące.

Valerian Lestrange

- wszystko na co tylko masz ochotę..- posłał jej rozbrajający uśmiech - często gościmy tu ludzi, mamy wprawę w serwowaniu posiłków..- dodał zapalając papierosa. - jeśli chcesz mogę zaproponować Ci wystawną obiadokolację i deser..

Rosalie Lestrange

-Chyba nie jestem w stanie nic zjeść.-Westchnęła, odpowiadając mu słabym uśmiechem.-Nie za bardzo miałam się gdzie podziać, dlatego przyszłam do Ciebie.

Valerian Lestrange

- jak to nie miałaś się gdzie podziać?..chyba nie wyrzucili Cię z domu..- spojrzał na nią uważnie - ach..już rozumiem..nie pochwalam takiego rozwiązania..ale skoro sam zaproponowałem..- wzruszył ramionami i zgasił papierosa - na pewno jesteś zmęczona..wybierzesz sobie sypialnie a jutro odstawię Cię do Malfoy'ów..

Rosalie Lestrange

-Nie potrzebuję eskorty. Sama tu przyszłam, to i sama odejdę. Normalnie poszłabym do Howarda, ale skoro już nie jesteśmy razem..-Zrobiła nieokreślony ruch ręką.-Dzięki za gościnę.-Posłała mu uroczy uśmiech i podniosła się z kanapy.

Valerian Lestrange

- eskorty...nawet nie wiesz jakie środki ostrożności będę musiał podjąć by nikt Cię z łóżka nie porwał..wybacz, że to mówię, ale pachniesz znakomicie..poczekaj..- chwycił ją za rękę i usiadł na kanapie, po czym pociągnął ją za sobą - opowiedz coś o tym Howardzie..- westchnął czując, że tak na prawdę to jest temat który najbardziej gryzie dziewczynę. Nalał jej wina do kieliszka - a coś zjeść musisz..- westchnął i jak na zawołanie pojawiła się służąca ze srebrną tacą, na której stał puchar czekoladowych i śmietankowych lodów, posypanych migdałami z polewą karmelową - tak mi się wydawało, że przyjdziesz..dlatego kazałem przygotować coś wcześniej..może i nie jesteś głodna, ale zdążyłem się dowiedzieć, że kobietom pomagają lody i czekolada..- postawił przed nią deser obserwując w rozbawieniu jej wyraz twarzy

Rosalie Lestrange

Rosalie uniosła brew w geście zdziwienia, wampirzy świat rządził się zupełnie innymi prawami i czasem ciężko było jej to ogarnąć. Czując jego lodowatą dłoń na swojej dłoni spojrzała na niego z lekkim zaskoczeniem. W sumie zastanawiała się, dlaczego tutaj przyszła. Nie miała przecież jakiś specjalnie dobrych stosunków z Valerianem. Byli do siebie bardzo neutralni. Usiadła obok niego na kanapie i wbiła wzrok w przestrzeń przed sobą.
-Czasem mnie przerażasz.-Zaśmiała się cicho po krótkich wyjaśnieniach wampira. Ochoczo jednak przystąpiła do konsumpcji lodów.-Po prostu, rozstaliśmy się. Stwierdził, że jest zbyt zły dla mnie. I..odszedł.

Valerian Lestrange

- cóż..to bardzo wygodne dla niego..- westchnął - bo sztuka nie w tym by zostawić kogoś dla jego dobra, tylko sztuka trwać z nim i nauczyć się panować nad swoimi zdolnościami..a może on po prostu nie był Ciebie wart?..wiem.to dość prozaiczne..ale może warto się nad tym zastanowić..bać się mnie..czy ja jestem choć odrobinkę przerażający..- spojrzał na nią z politowaniem i rozbawieniem - no może nie w tej chwili..rzadko goszczę nastolatkę, do tego człowieka więc siostra pośpieszyła mi z pomocą..

Rosalie Lestrange

-Nie wiem, co nim kierowało. Niemniej jednak, źle się czuję po jego odejściu. Nie chcę tak myśleć. Był cudownym chłopakiem, który po prostu gdzieś się...zagubił-Lody były pyszne i właściwie zanim się obejrzała, już je zjadła.-Nie w tym sensie, nie boję się Ciebie..chyba. Po prostu Twoja wiedza mnie przeraża. Fakt, że wiedziałeś, że przyjdę i tym podobne.-Roześmiała się.

Valerian Lestrange

- no to takie wampirze zdolności, które dostałem w bonusie..- puścił jej oczko i spojrzał na puste już naczynie - no proszę..niby niegłodna ale wciągnęła w rekordowym czasie..- spojrzał na zegar - tak na poważnie teraz ..- westchnął dolewając jej wina - nie jestem kobietą, więc nie potrafię Ci poradzić tak jak to wy sobie tam..no wiesz takie babskie wieczory..bo macie takie prawda?..- kontynuował po czym sam roześmiał się z konstrukcji zdań jakie wypowiada - wybacz..ciężki dzień..- westchnął podśmiewając się - jeśli chociaż trochę nasyciłaś żołądek proponuję kąpiel w płatkach róży..- odparł zupełnie poważnie nie zdając sobie sprawy jak mogło to zabrzmieć - jest bardzo relaksująca..

Rosalie Lestrange

Kolejny raz śmiech Rosalie zabrzmiał w salonie. Nie wiedziała, czy Valerian robi to specjalnie, czy zupełnie przez przypadek, jednak bawił ją, skutecznie poprawiając jej humor. Zmieniała przez to patrzenie na różne rzeczy. Nadal była zła na matkę, ale w gruncie rzeczy, czy zrobiłaby to bez powodu? Potrząsnęła lekko głową, by pozbyć się natrętnych myśli i znów skupiła na tym, co mówił Valerian.-Nie kłopocz się, dostałam już mnóstwo porad, a każda jest inna. Jednak dziękuje, zapewne masz sporo racji w tym, co mówisz.
-Z wielką chęcią, jednak chyba powinieneś odprowadzić mnie do sypialni. Po Twoich słowach zaczynam się obawiać o swoje życie.-Stwierdziła całkiem poważnie.

Valerian Lestrange

Darem Valeriana było to, że wyczuwał emocje i nastroje innych przez to łatwo mu było nimi manipulować. Dlatego był tak niebezpieczny. Miał jednak zasadę, że nie wykorzystuje tego do złych celów jeśli chodzi o rodzinę. Cóż..Rose jeszcze nią nie była, ale od pewnego czasu miał do niej pewną słabość. Posłał jej kolejny z serii swoich rozbrajających uśmiechów.

- jeśli już mówimy o strachu..dorwałem kilka sprawdzianów z biurka mojej kochanej siostry..i nie wiem czy to przez tego chłoptasia czy jakieś inne czynniki, ale stwierdzam, że poziom Twojej wiedzy jest zerowy..- westchnął przyglądając się jej - owszem..znowu Troll..- dodał gdy spojrzała na niego pytająco - jak tak dalej pójdzie to wylecisz..

Rosalie Lestrange

Rosalie czuła się nieco dziwnie. Nie przez samą obecność wampira, ale przez fakt, jak dobrze się czuje w jego towarzystwie. Owszem, słyszała coś o umiejętnościach manipulatorskich, ale czy użyłby ich, żeby manipulować nią? Niemożliwe! Czy po raz kolejny muszę mówić o tym, że każdy taki uśmiech przysparzał jej rumieńców? A rumieniła się naprawdę ładnie.
-To nie jest tak, że nie umiem, bo umiem. Po prostu nie mogę się..skupić.-Westchnęła przeciągle. Który to już Troll z kolei? I gdyby tylko z jednego przedmiotu. Eliksiry i transmutację zawaliła po całości.

Valerian Lestrange

- no i jak Ty to sobie dalej wyobrażasz?..do tego Troll z Czarnej Magii..chyba będę musiał naskarżyć wujciowi Voldemortowi..- odparł rozbawiony