www.starozytnyhogwart.fora.pl

Rosalie Lestrange

Rosalie na dźwięk imienia Voldemorta wzdrygnęła się lekko.
-Przestań, to nie jest śmieszne.-Na moment spoważniała. Z całej czwórki, która miała zaszczyt udać się do Mrocznego Dworu w sylwestrową noc, ona chyba najmniej paliła się do działania.-Muszę spróbować to poprawić i nadrobić.

Valerian Lestrange

- cóż..to graniczące z cudem ale pochwalam Twoją walkę ducha..- odparł rozbawiony kolejny raz dolewając jej wina - pij pij, póki możesz..zaręczam Ci, że ponad połowa z tych których widziałaś dzisiaj w twierdzy robią to właśnie teraz i słusznie..innego sposobu na ogarnięcie tego wszystkiego nie ma..- westchnął odstawiając butelkę - masz dowód, że na Tobie nie szczędzę..spójrz na rocznik..- wskazał jej etykietkę na którym widniał napis 1840 - ja też coś sobie zaserwuje, jeśli pozwolisz..- dodał po czym podszedł do barku. Odnalazł butelkę z elficką krwią i nalał sobie pełny kieliszek po czym z powrotem usiadł w fotelu

Rosalie Lestrange

-I tak najważniejsze są egzaminy końcowe, a z tymi sobie jakoś poradę. Chyba.-Dodała już ciszej i znów napiła się wina. Było niezwykle smaczne, odpowiednio słodkie, ale czuć było lekką gorycz.-Jeszcze jedna lampka i mnie upijesz.-Roześmiała się. Wino było bardzo mocne i już teraz czuła, że zaczyna lekko kręcić jej się w głowie.-Wydajesz się być bardzo spokojny. Nie przejąłeś się jego powrotem?

Valerian Lestrange

- cóż nie powiem, żeby wampirom żyło się źle podczas gdy on trzęsie światem czarodziejów..wszystko ma swoje plusy i minusy Rose..- dodał i upił krwi z kielicha - jak się upijesz to trudno..z pewnością będę w stanie dotoczyć Cię do komnaty..- odparł z przekąsem

Rosalie Lestrange

-Jak na razie nie widzę plusów.-Stwierdziła głosem wypranym z jakichkolwiek emocji.-Pod warunkiem, że sam będziesz na tyle trzeźwy. Zdążyłam się dowiedzieć, że krew elfów Was upija.

Valerian Lestrange

- jej..co za odkrycie..- mruknął rozbawiony - coś jeszcze odkryłaś o wampirach?..- spytał zaciekawiony przenosząc się z fotela na kanapę, tak że teraz siedział obok niej. Uwielbiał słuchać o wyobrażeniach ludzi na temat istot, którą sam był - spokojnie..u mnie to trochę trwa..po za tym wątpię by Ci to przeszkadzało..będzie jeszcze weselej..a plusy w każdej sytuacji można zobaczyć..

Rosalie Lestrange

-W tej na pewno.-Wizja pijanego Valeriana wydawała się być bardzo zabawna. Mężczyzna zazwyczaj był bardzo poważny i pełen dystansu. Z Sophie kiedyś stwierdziły, że jest po prostu sztywny.-Że nigdy nie śpicie. A to z trumnami wcale nie jest prawdą. Słońce Ci choć trochę przeszkadza?

Valerian Lestrange

- znaczy, wiesz ja czasami lubię sobie poudawać, że śpię..a słońce..czy ja wiem..starszyzna za nim nie przepada..więc myślę, że za tysiąc lat może zacząć działać mi na nerwy..póki co..nie ma dla mnie znaczenia..- westchnął i wypił resztę krwi jednym duszkiem - no wyborna..chcesz łyczka? - spytał rozbawiony widząc jej minę i nalał sobie reszty - jeśli chcesz wymiotować to nie na dywan z łaski Twojej..

Rosalie Lestrange

-Tysiąc lat? Ja rozumiem, że to fajnie być prawie nieśmiertelnym, ale nie przeraża Cię ta wizja. Wszystko co znasz się zmieni. Tyle rzeczy przestanie istnieć, tylu ludzi umrze.-Zawsze kiedy wypiła zbyt dużo nachodziły ją takie filozoficzne myśli. Obróciła się twarzą do niego, by móc cały czas na niego patrzeć.-A czy...srebro na przykład jest dla Ciebie niebezpieczne?

Valerian Lestrange

- czy ja wiem..lubię zmiany..po za tym zawsze będzie przy mnie siostra, albo ojciec..co w tym złego..jeśli tak bardzo będę nienawidził tej mojej nieśmiertelności to dam się zabić..proste..a co do srebra..zależy..mniej więcej działa to tak jak ludzka alergia..na jednego działa, na drugiego nie..- wytłumaczył z anielską cierpliwością - od razu uprzedzam, że kołki nie działają..podobnie jak czosnek..i nie muszę prosić o pozwolenie by wejść gdziekolwiek..a pro po wiecznego żywota..można się zamrozić na pewien czas gdy wszystko zacznie Cię denerwować..nie powiem wygodne rozwiązanie..- dodał z przelotnym uśmieszkiem

Rosalie Lestrange

-Dobra, już o nic nie pytam.-Wykręciła młynka oczyma, słysząc nutę znudzenia w jego głosie.-Wszyscy, albo stanowcza większość przynajmniej, marzą o tym, żeby być wampirami, a mnie się to wcale nie podoba. No może troszkę.-Przyznała, widząc jego uśmiech.-Wy wydajecie się tacy..opanowani. Nie umiałabym tak.

Valerian Lestrange

- opanowani? jeszcze nie widziałaś jak Suniv rzuca przedmiotami..dosłownie w 5 minut jest w stanie roznieść ten salon w drobny mak..a później trzeba sprzątać..- westchnął z uśmiechem - po za tym..człowieczeństwo jest bardzo pociągające..te wszystkie wasze ludzkie odruchy..oo te rumieńce na przykład..- dotknął rozbawiony jej policzka

Rosalie Lestrange

-Suniv to Suniv. Będąc córką ciotki Bellatriks nie mogła być inna.-Roześmiała się głównie na widok miny, jaką Valerian zrobił przy wzmiance o sprzątaniu.-Przestań. Przez to rumienię się jeszcze bardziej.-Odwróciła od niego wzrok, a na jej ustach pojawił się nieco nieśmiały i zażenowany uśmiech.

Valerian Lestrange

- nie powinnaś się wstydzić..są śliczne..- odparł jeszcze bardziej rozbawiony - nie wiem co to za różnica..Bellatriks jest i moją matką..więc teoretycznie również powinienem wszystko niszczyć..ale może to wina tego, że jest kobietą..wasze reakcje są zawsze takie..na wyrost..- odparł rzeczowym tonem

Rosalie Lestrange

-Widocznie wdałeś się w ojca.-Stwierdziła tonem, który sugerował, że była to najbardziej oczywista rzecz na świecie.-Przestań się ze mnie śmiać.-Zrobiła minę obrażonej dziewczynki, która po chwili zniknęła, gdyż dziewczynie przyszło na myśl jeszcze jedno pytanie. Przez dosyć długą chwilę zastanawiała się, czy je zadać.-Wiesz Valerianie, ciekawi mnie jedna rzecz. Jak to się stało, że zostałeś wampirem?