www.starozytnyhogwart.fora.pl

Valerian Lestrange

- żadnej nie znam...mogłaś nocować u mojej matki, jak byś ją ładnie poprosiła to na pewno by Ci zaśpiewała..Suniv też kilka zna, ale chyba nie będziemy jej tu wołać co ? - spojrzał na nią z uśmiechem

Rosalie Lestrange

-Naucz się do następnego razu.-Odchyliła głowę do tyłu i posłała mu maślane spojrzenie.-A jej dajmy już spokój. Zasnę bez kołysanki.-Jak powiedziała, tak zrobiła, po kilku minutach, w których wyjątkowo nie odezwała się słowem, po prostu zasnęła.

Valerian Lestrange

Valerian leżał tak w łóżku przez całą noc. Ciągle w tej samej pozycji. Przez kilka godzin czytał książkę, później przyglądał się śpiącej dziewczynie. Z rozbawieniem stwierdził, że jak tylko delikatnie się odsunie, to momentalnie się w niego wczepia. Miała też kilka koszmarów, ale wampir postanowił zneutralizować trochę ich działanie by mogła spać w spokoju. W końcu kiedy nastał świt potrząsnął ją delikatnie. Uśmiechnął się, słysząc jej protesty i wybrał inną taktykę. Odgarnął jej włosy i zaczął wodzić paznokciem po jej szyi.

Rosalie Lestrange

Spało jej się nad wyraz dobrze. Wtulona w Valeriana zasnęła prawie od razu. Jeszcze przed snem, zaczęła rozmyślać o tym, co ona tu właściwie robi. Śpi z mężczyzną, z którym zna się tak krótko, bo co z tego, że niedługo staną się rodziną. Bardzo odległą i nie przez więzy krwi, ale jednak, skoro wcześniej rozmawiali raptem kilka razy. Zauważyła też, że w jego obecności czuje się nad wyraz dobrze i uwielbia spędzać z nim czas. Pamiętała kilka mniej przyjemnych snów, które praktycznie natychmiast się kończyły. Noc minęła bardzo szybko, jednak kiedy nastał świt wcale nie miała ochoty wstawać.
-Valerian, przestań..-Wymamrotała, strząsając jego rękę z ramienia. Kiedy zmienił taktykę, najpierw uśmiechnęła się z zadowoleniem, a potem otworzyła oczy.-Takie budzenie jest o wiele lepsze.

Valerian Lestrange

- wiesz Rose..masz takie piękne upodobania..- westchnął przejeżdżając paznokciem po jej podbródku - ślicznie wyglądasz kiedy śpisz..niewinna w nocy, złośliwa za dnia..- zażartował i podniósł ją do pozycji siedzącej

Rosalie Lestrange

-Nie wiem, co masz na myśli?-Ziewnęła, bardziej w krainie snu, niż obudzona.-Miałeś okazję poznać moje drugie ja.-Uśmiechnęła się lekko, a kiedy pomógł jej się podnieść, uniosła ręce do góry i przeciągnęła się.-Nie nudziłeś się? Przygniotłam Cię do łóżka i pewnie niezbyt mogłeś się ruszyć.-W jej głosie można było wyczuć troskę.

Valerian Lestrange

- cóż..mogłem się oddać jednemu z moich ulubionych zajęć..patrzyłem na Ciebie tyle ile chciałem i nikt nie miał pretensji..- zaśmiał się

Rosalie Lestrange

-Masz naprawdę dziwne hobby.-Roześmiała się, jednocześnie rumieniąc przy tym. Z zadowoleniem zauważyła, że rumieniła się znacznie rzadziej niż na początku.-Czuję się wykorzystana.

Valerian Lestrange

- jeśli czujesz się wykorzystana, a nic nie zrobiłem, to oznacza, że jestem winny, a skoro już jestem winny to mogę to jakoś wykorzystać - odparł i zanim Rosalie zrozumiała sens tych słów, przyciągnął ją do siebie i pocałował mocno.

Rosalie Lestrange

Rosalie zmarszczyła czoło, próbując nadążyć za jego pokrętną logiką. I nim zdążyła to zrozumieć, czy w ogóle powiedzieć cokolwiek, mężczyzna przyciągnął ją do siebie i pocałował. Po chwili wahania oddała mu pocałunek, bo w końcu, czy nie o tym marzyła od pewnego czasu?

Valerian Lestrange

Valerian przekręcił się tak, że dziewczyna znalazła się pod nim. Przerwał pocałunek i wbił w nią wampirze spojrzenie. W tym samym momencie rozległo się pukanie do drzwi. Wampir stanął w oka mgnieniu i od razu znalazł się przy drzwiach. Otworzył je zamaszystym ruchem.

Suniv posłała mu czarujące spojrzenie po czym wparowała do komnaty
- cóż..było słychać dziwne odgłosy więc stwierdziłam, że zapukam..- odparła wspaniałomyślnie i rozłożyła się na łóżku Valeriana - no to co Rose..gotowa?..oczywiście, że gotowa..plan jest taki..- odparła z uśmiechem - zjesz śniadanko..ogarniesz się i jedziemy..będziemy podróżować mugolskimi środkami transportu..sytuacja tego wymaga..więc dojedziemy..najpierw zabieramy cię na całonocną..jak to się mówi..balangę..a później zobaczymy..- wzruszyła ramionami rozbawiona

Rosalie Lestrange

Z niechęcią pozwoliła mu się odsunąć, a potem wbiła równie intensywne spojrzenie w jego oczy. Kiedy usłyszała pukanie, podskoczyła lekko. Podniosła się na łóżku i spojrzała na drzwi. Kiedy usłyszała słowa Suniv, uśmiechnęła się trochę niezręcznie.
-Oczywiście, że jestem gotowa. To znaczy, ogarnę się i możemy jechać.-Uśmiechnęła się. Już od dłuższego czasu nie mogła doczekać się podróży. I, o dziwo, w Wenecji jeszcze nie była.

Valerian Lestrange

- no to..pośpieszcie się tam..- westchnęła kobieta wstając - jak Rose zrobi sobie poranną toaletę to przyjdź do mnie..musimy porozmawiać..- odparła mijając go, po czym zniknęła za drzwiami

Rosalie Lestrange

-Dobrze.-Obiecała jej Rosalie i momentalnie podniosła się z łóżka i poszła do łazienki z kupką wcześniej uszykowanych rzeczy. Wyszła po dwudziestu minutach. Miała na sobie białą, sukienkę bez ramiączek. Do tego ubrała sandały na koturnie, a włosy związała w kitkę.
-Jestem gotowa.-Oznajmiła, spoglądając na wampira.

Valerian Lestrange

Wampir spojrzał na nią krytycznie i przechylił lekko głowę
- wyglądasz jak...dziewka ze wsi..- odparł rozbawiony po czym wskazał jej ubranie, które wisiało na drzwiach od garderoby. Na wieszaku spoczywała elegancka, zwiewna sukienka sięgająca do połowy uda z czarną szarfą, którą przewiązywało się w pasie. Pod ścianą stały czarne szpilki, a na oparciu fotela przewieszony był czarny żakiet. - w to się przebież..- westchnął kręcąc głową i sam wszedł do łazienki