www.starozytnyhogwart.fora.pl

Sophie Riddle

Sophie zaprowadziła Rosalie prosto do swojej sypialni. Komnata była urządzona w pastelowych kolorach co idealnie współgrało z dużą ilością światła wpadającego przez sporych rozmiarów okna. Na jednym z foteli, które otaczały okrągły stoliczek, przy którym Sophie przyjmowała gości spała jej śnieżnobiała kotka.

Jak tylko obie weszły do pokoju, Sophie zamknęła drzwi i opadła na drugi z foteli
- nareszcie trochę spokoju..tak bolą mnie nogi...- westchnęła ściągając szpilki - chyba będe musiała do końca ciąży przerzucić się na płaskie..- westchnęła z tęsknotą przyglądając się jednej ze swoich ulubionych par obówia

Rosalie Lestrange

Rosalie ostrożnie podniosła kota i ułożyła ją sobie na kolanach. Trudno, najwyżej potem będzie miała okłaczone spodnie. Kotka nawet się tym nie przejęła.

- Całe wieki tu nie byłam. Niby to kilka miesięcy, a strasznie stęskniłam się za domem i za Tobą. Hogwart nagle stał się nudny. Poza tym, wszędzie widzę tę hołotę. Scorpius bawi się w Dracona a Nathaniel mu w tym wtóruje. Katastrofa! Ale mów, co u Ciebie?

Sophie Riddle

- więc...mamy w drodzę kolejną Malfoy'ównę..- spojrzała na Rosalie rozanielona - własciwie większość czasu spędzam na nauce i przygotowaniach do narodzin dziecka..- wzruszyła ramionami - wiele oddałabym żeby być z Tobą w Howartcie Rose..- dziewczyna spojrzała smutno na swoją najlepszą przyjaciółkę i siostrę od niedawna - z jednej strony się cieszę, że mała pojawi się na świecie, ale z drugiej strony się boje i uważam, że w ogóle nie jestem na to przygotowana..no a Tom często pracuje..czasami włóczy się gdzieś z Bellatriks..Williama prawie w ogóle nie widuję..

Rosalie Lestrange

-To świetnie! Wybraliście już imię? Pewnie będzie tak samo śliczna, jak Ty - posłała jej rozbawione spojrzenie. - Nauka w domu to koszmar. Pamiętam, jak uczyłam się w zeszłym roku, żeby zdać rok.. A co do Toma.. wszystko dobrze? Wiesz.. on nigdy nie był trwały w uczuciach. To znaczy, zanim nie zaczął być z Tobą. Zachowuje się jakoś?

Sophie Riddle

- nie..no na Toma nie mogę narzekać...daje mi wiele wsparcia i cieszy się razem ze mną..niech korzysta z wolności póki może..- westchnęła kończąc swoją wypowiedź, po czym uśmiechnęła się do niej finezyjnie - a Ty kiedy zostaniesz Panią Lestrange ?..- spojrzała na nią zaciekawiona i spragniona rewelacji

Rosalie Lestrange

Rosalie momentalnie posmutniała, kiedy siostra wspomniała o Valerianie. - W najbliższym czasie w ogóle się na to nie zanosi. Nie rozmawiałam z Valerianem od września. Chciałam Cię odwiedzić i porozmawiać o tym, ale doszłam do wniosku, że masz dosyć swoich problemów, a ja.. jakoś sobie poradzę.

Sophie Riddle

Kiedy Rose skończyła mówić, od razu otrzymała cios poduszką prosto w twarz
- no nie wierzę, że nawet nie napisałaś ! - odparła z wyrzutem i skrzyżowała ramiona - po to jestem...siedzę tu..halo..brzuch mi rośnie, czekam na jakieś wieści od Ciebie, a Ty w każdym liście kłamiesz, że jest świetnie...to zupełnie tak jakbym teraz wcisnęła się w jedną z moich sukienek od Valuree na przykład, a Ty powiedziałabyś, że wyglądam ponętnie..- zmrużyła oczy obrażona

Rosalie Lestrange

Rosalie jęknęła cicho, kiedy oberwała poduszką.

- Przepraszam, nie wiem, co mną kierowało. Może fakt, że jeśli nikomu o tym nie powiem, to to wcale nie stanie się prawdą? Ale jest.. bo odszedł i od czterech miesięcy nie mam od niego żadnych wieści i to jest straszne... - spojrzała na nią smutno. Rozmowa z siostrą przynosiła jednak ulgę.

Sophie Riddle

- daj spokój..w ogóle Cię nie poznaje...- odparła Sophie siadając obok siostry - nigdy tak szybko nie odpuszczałaś...tak..Valerian to zupełnie inna sytuacja..- zgodziła się widząc jej minę - ale to nie znaczy, że masz podkulać ogon jak jakaś pierwsza lepsza i się podporządkować..

Rosalie Lestrange

-Nie mam zamiaru się poddawać. On ma być moim mężem, zaplanowałam to już dawno! - odparła z rozbawieniem na twarzy. - Tylko.. ciężko znaleźć okazję, by się z nim spotkać, a nie będę przecież listów łzami moczyć i mu takich wysyłać. To dziecinne i zbyt melodramatyczne.

Sophie Riddle

- w cale nie..widziałby przynajmniej jak cierpisz i, że Ci zależy..wiesz co Ty i ten Twój brak romantyzmu..- westchnęła Sophie zrezygnowana

Nagle do drzwi rozległo się pukanie

- proszę !..- odparła Sophie nalewając sobie i siostrze po szklance soku

Rosalie Lestrange

-Myślisz? Wiesz, zawsze jeszcze mogę coś napisać.. - wzięła od niej szklankę ze sokiem.

Najpierw do pokoju wsunęła się głowa, a chwilę później cały Tom. Zanim zdążył coś powiedzieć, przerwała mu Rose.

-Nie wierzę Tom! Możesz wyglądać jak człowiek.. - mężczyzna miał bowiem na sobie elegancki, granatowy garnitur.

-Też się cieszę, że Cię widzę - posłał dziewczynie wesoły uśmiech. - Wpadłem zobaczyć, jak się czujesz, kochanie?

Sophie Riddle

- znośnie..- odparła dziewczyna i spojrzała na Toma zdziwiona - będziesz tak siedział do kolacji ? nie zrozum mnie źle skarbie...ale ja chyba pierwszy raz widzę na Tobie garnitur..dasz radę ? - spytała rozbawiona

Rosalie Lestrange

Chłopak wykręcił młynka oczyma.

-Przecież mówię, że tylko na chwilę. Muszę to zdjąć, bo zaraz zwariuję, ale Twój ojciec nie dał się przekonać - westchnął z ubolewaniem. - Zresztą zobacz, co ślicznego znalazłem. - Z czymś na kształt zawstydzenia podał jej mały pakunek.

-Ojej, komuś chyba naprawdę należy.. - Rosalie nie mogła darować sobie sarkastycznego tonu.

-Przestań być taką zgryźliwą, bo zostaniesz starą panną.. - chłopak pokazał jej język, ignorując jej wściekły wzrok.

Sophie Riddle

- a co to ? - spytała Sophie odkładając szybko szklankę, po czym zabrała się za otwieranie pudełka - Tom daj spokój..Rose ma problem z Valerianem..- westchnęła zajęta rozrywaniem papieru