www.starozytnyhogwart.fora.pl

Evan Dołohow

- Morfin? Heh nie ważne, pewnie się trochę zmieniło w szkole. Co tak mi się przyglądasz? Ubrudziłem się czy jak? - spojrzał na wrzeszczącą chatkę - Miłe miejsce rozmyślania...

Eliza Mullet

Nie powiedziałeś czy bym Cie kiedyś nie namalowała,więc się gapię-zaśmiała się cicho i równiez popatrzyła się na chatę-Tak..tu jest najlepiej większość uczniów boi się tu przychodzić,więc jest tu cicho

Evan Dołohow

- Ale jak zawsze ktoś się musiał napatoczyć - westchnął - chcesz odpocząć, a ja Ci zawracm głowę. No ale trudno nie pozbędziesz się mnie tak łatwo. - Uśmiechnął się szeroko - Czyli następnym razem jak się spotkamy będziesz już miała namalowany obraz? Malujesz z pamięci? Nie chcę mieć zbyt dużych uszu, zapamiętaj. - zaśmiał się.

Eliza Mullet

Stłumiła smiech-Oczywiście..tak bo jako wampir mam wspaniałą pamięć i potrafię malować z pamięcie..już sobie Ciebie wyobrażam ech...-rozmarzyła się i się zasmiała-Wcale mi nie przeszkadzasz

Evan Dołohow

- A co malowałaś przez całą noc? - rozejrzał się dookoła - Może być nawet w tej scenerii, poważny Evan siedzący na ławce w okolicy wrzeszczącej chaty. O! nawet już masz tytuł. To zapamiętaj wszystko dokladnie, bo jak coś będzie nie tak to... - pogroził jej palcem jak małej dziewczynce

Eliza Mullet

Dobzie-powiedziała głosem małej dziewczynki i się wyszczerzyła-Namaluję takim...malowałam obraz wampira który zabijał właśnie swoją ofiarę

Evan Dołohow

- No tak, cała Eliza. Nawet mnie zbytnio nie zdziwiłaś, partnerko. Wchodzimy do środka? - pokazał na chatę - nie chciałbym aby ktoś mnie tutaj zobaczył i powiedział o tym Dianie...

Eliza Mullet

Jasne-wstała-Masz cos do moejej duszy artystycznej?A w tle jest cmantarz-wyszczerzyła się

Evan Dołohow

- Ach to posiadasz coś takiego jak artystyczna dusza - zaśmiał się głośno, ale widząc jej spojrzenie przycichł - eee... przepraszam - otworzył drzwi - Proszę kobiety z arystycznymi duszami wchodzą pierwsze.

Eliza Mullet

Dziękuję mężczyźnie bez krzty zrozumienia-powiedziała z wyższością starając się nie uśmiechnąć i weszła do środka-Dawno tu nikogo nie było-w powietrzu unosiło się dużo kurzu

Evan Dołohow

Stanął w drzwiach - Trochę kurzu i od razu że nikogo tutaj dawno nie było - wszedł do środka zamykając drzwi zrobił kilka kroków i zaczął się dusić z powodu kurzu unoszącego się z podłogi

Eliza Mullet

Uniosła brew do góry i uśmiechnęła się ironicznie-Mówiłeś coś?

Evan Dołohow

- Nic godnego uwagi dziewczyny o artystycznej duszy. - zaczął wchodzić po schodach powoli aby kurz nie unosił się w powietrze - Może na górze będzie przytulniej...

Eliza Mullet

Może-wyprzedziła go i staneła przed jakimiś drzwiami.Pchneła je i otworzyła.jej oczom ukazał się stary pokój z kanapa i skromnym łóżkiem-przynajmniej nie ma tyle kurzu

Evan Dołohow

Zachwiał się i prawie spadł kiedy Eliza wyprzedziła go na schodach, zajrzał do pokoju - Masz rację - usiadł na kanapie - Pani artystce zostawiam łóżko, może namalujesz mnie na stercie kości albo jak młotkiem bije skrzata domowego po głowie. Co Ty na to?