www.starozytnyhogwart.fora.pl

Gość

Zawsze pragnąłem uderzyć tego Lecha,ale tak by nie wstał,
a psychika to jego najsłabszy punkt pamiętasz kochana

Liliana Malfoy

-Psychika i umysł to najsłabszy punkt, tak jak było z jego ojcem. Wcale nie chronił swojego umysłu.

Gość

Skarbie wyjawisz mi największą tajemnicę ,jaką mógłbym go zniszczyć
Po czym podszedł do niej i zbliżył się tak blisko ,że prawie dotykał ją nosem.

Liliana Malfoy

-To proste, jego matka wcale nie popełniła samobójstwa, tak samo jak ojciec. Wystarczyło imperio i oklumencja...

Gość

Stworku każę ci zniknij-powiedział lechu.
Liliana dalej była zaćmiona.Lechu machnął różdżką i wypowiedział zaklęcie- Wróć do miejsca przed przyjściem tutaj,a o tej rozmowie zapomnij.Po czym włożył mały liścik do kieszeni Liliany z treścią "Pamiętaj dziś straciłaś 5 minut życia, następnym razem to będzie wieczność PS ukochany"- po czym się deportował,a czar z niej zniknął

Liliana Malfoy

Dziewczyna wyciągnęła kartkę z kieszeni i zaczęła się śmiać. Nie myślała, że Riddle`owie, mają, aż taką moc w sobie. Po chwili wyszła z trzech mioteł i wolno ruszyła w stronę zamku.

Suniva Lestrange Howlett

Suniva weszła do Trzech Mioteł. Zajęła stolik nieco z boku nic nie zamawiając. Nagle wszedł/weszła...

Jacob Zabini

Jacob. Rozejrzał się po wnętrzu, a nie odnajdując wzrokiem, tego kogo szukał podszedł do Sunivy.
-Co tak piękna osoba robi sama w pubie?

Suniva Lestrange Howlett

- nie mam pojęcia....może usiądziesz?

Jacob Zabini

-Chętnie. Napijesz się czegoś?

Suniva Lestrange Howlett

- tak....a co mi masz do zaoferowania? - spytała z uśmieszkiem na ustach

Jacob Zabini

-Wszystko czego sobie zażyczysz - odparł przyglądając się jednemu z gości.

Suniva Lestrange Howlett

- ognistą poproszę... - powiedziała tym samym wzbudzajac w Jacobie ździwienie - komu tak sie przypatrujesz??

Jacob Zabini

Ruchem ręki przywołał zza lady kilka butelek
-Proszę. Zaraz wracam. - Podszedł do sąsiedniego stolika i wyszeptał parę słów do dwóch młodych mężczyzn zajmujących stolik i wrócił na miejsce.
-Przepraszam - rzucił w stronę Sunivy, nie przejmując się jej pytającym spojrzeniem. Obserwował jak obaj mężczyźni opuszczają lokal.

Suniva Lestrange Howlett

Suniva wbiła w nich przenikające spojrzenie. Jednak kiedy spotkało się ono ze spojrzeniem jednego z meżczyzn odwróciła wzrok i bardiej wbiła się w krzesło tak jakby chciała się ukryć a nawet zakryła twarz ręką tak jakby bolała ją głowa - to to jest? - spytała chłopaka szeptem