www.starozytnyhogwart.fora.pl

Tsu Black

Wysłuchał chłopaka i w pewnym sensie podziwiał go za to iż wyprzedził jego myśli o krok. Nagle Will musiał wyjść.
~O jej zdolnościach medycznych wiem doskonale. Byłem jej pierwszym pacjentem. A ta terapia szokowa to ciekawy pomysł acz nie tu i nie teraz. -te słowa usłyszał Will w swojej głowie gdy był jeszcze w zasięgu wzroku młodego Black'a. Tsu nie skupiał wzroku na Nessi aby jej nie denerwować. Musiał się teraz zastanowić co zrobić? Do głowy przyszło mu proste rozwiązanie: rozmowa. Wprawdzie dziewczyna może mu odmówić acz trzeba zrobić jakiś przełom. Skończył szybko porcje lodów i wezwał kelnera. Ten prawie błyskawicznie podszedł z rachunkiem który chłopak natychmiast zapłacił z uśmiechem. Potem wstał, wziął głęboki uśmiech i podszedł do stolika dziewczyny która kontynuowała lekturę.
-Który z artykułów tak zaciekawił, panno Lavin? -zapytał stojąc w odległości mniej więcej półtora metra od niej.

Renesmee Lavin

- nie twój interes..- syknęła - co..znudziły Ci się wojarze? - spytała z kpiną

Tsu Black

Spodziewał się podobnej reakcji.
-Podróżowanie to fajna rzecz, ale nie samemu. -odpowiedział. -Nie musisz być dla mnie taka niemiła. Traktuj mnie jako kolegę z pracy, nauczyciela, byłego ochroniarza i... narzeczonego który żałuje za swoje czyny i chciałby jakoś odkupić winy acz najpierw musiałabyś mu dać szanse. -powiedział jednym tchem z uśmiechem. -Ale chciałem się tylko przywitać. -wyszczerzył zęby. -Więc do zobaczenia w zamku panno Lavin. -powiedział, odwrócił się i skierował do wyjścia.

Renesmee Lavin

- ja nie mam narzyczonego..- odpowiedziała - i ostrzegam..jeśli będziesz chciał sobie ułożyć życie..- podeszła do niego. W oczach miała furię ale nie okazywała tego resztą ciała - zniszcze je..tak jak Ty zniszczyłeś niedawno moje..zobaczysz co to prawdziwa zemsta..i dla twojej wiadomości..nigdy..nie będzie nas łączyło nic więcej jak tylko praca.. - dodała. Wróciła do stolika i zebrała swoje rzeczy - kolejnej szansy Ci nie dam..przykro mi Tsu..- spojrzała na niego z rezygnacją i wyszła z lodziarni

Tsu Black

Po jej wyjściu westchnął i wzruszył ramionami.
-Powiało chłodem, nie ma co. A poza ty miałem na myśli byłego narzeczonego. -ponownie wzruszył ramionami. -No cóż, zawsze mogło być gorzej. -uśmiechnął się do siebie i wyszedł.