www.starozytnyhogwart.fora.pl

Eliza Mullet

Eliza weszła do środka i pierwsze co zrobiła to mocno się do niej przytuliła.

Suniva Lestrange Howlett

- no tak.. - westchnęła. Była o trochę ponad głowę od niej wyższa. Z wyglądu mogła bardziej przypomianać jej matkę. - witaj mon cheri...- pogłaskała ją po głowie i przytuliła lekko

Eliza Mullet

-Tęskniłam za tobą Suniv-westchnęła głośno nadal sie do niej tuląc-Chyba miesiąc Cie nie widziałam-jednak po chwili trochę się od niej odsuneła.

Suniva Lestrange Howlett

Usmeichnęła się czarująco - no popacz.. - zawiązała szczelniej szlafrok i przeszła po komnacie - może napijesz się czegoś?

Eliza Mullet

Nie dzięki...nie chcę-usiadła na dużym fotelu

Suniva Lestrange Howlett

- hmm...nie masz apetytu? - spytała rozsiadając się w fotelu na przeciwko

Eliza Mullet

Pokręciła głową przecząco-Nie...jakoś ostatnio nie mam,straciłam już chyba...Suniv chciała bym wiedzieć gdzie jest Arion.

Suniva Lestrange Howlett

- hmm...dobre pytanie..

Eliza Mullet

Westchneła głośno-Jak go spotkasz...powiedz mu,że eliza chciała by z nim kiedyś pogadać

Suniva Lestrange Howlett

- a nie pomyślałas o tym by napisać do niego list? - spytała zawijając sobie pasmo włosów na palec

Suniva Lestrange Howlett

-------------------------------------------------------------
Suniva weszła do swojej komnaty. Zamknęła drzwi i położyła się na łóżku ziwjając w kłębek. Z Martinem ciągle się kłóci. Z rodziną się nie widuje przez Czarnego Pana, Nessi rząda większej swobodu, której Suniv boi się jej dać. Przez co zaczyna chronić też Morfina. Wszystkich chciałaby ochronić przed tym co ma w krótce nadejść. Może lepiej było było by gdyby zostawiła wszytskich w spokoju?. W jej głowie kłębiło się setki myśli. Nagle usłyszała pukanie do drzwi.

Gość

Była to Grace.

Suniva Lestrange Howlett

Suniva wstała. Wygładziła ubranie. Poprawiła włosy. Przejrzała się w lustrze. Uśmiechnęła się lekko jak zawsze i otworzyłą drzwi - o Grace...słucham Cię..w czym problem?

Gość

-Ja..martwię się o Ariona i Tsu..

Suniva Lestrange Howlett

Uśmiechł znikł jej z twarzy. Wpuściła ją do środka i usiadła bezsilnie na łóżku - ja też..