www.starozytnyhogwart.fora.pl

Suniva Lestrange Howlett

- nie...poprostu tak chciałam pogadać..i powiedzieć to o Yaxleyu chcesz już iść? - spojrzała na niego spod swoich ciężkich pwiek

Evan Dołohow

-nie, chetnie z toba posiedze i poromawiam. o ile masz ochote- zapytal patrzac sie w jej oczy, bylo w nich cos co fascynowalo evana

Suniva Lestrange Howlett

- tak mam ochotę... - uśmiechneła się i upiła łyk wina - co spodobało Ci się najbardziej w Hogwartcie?

Evan Dołohow

- caly zamek jest niesamowity, zakazany las i to ze wkoncu znazlem sie wsrod swoich- usmiechnal sie - kilka znajomych twarzy, i to ze z niektorymi niedlugo stane w szeregach czarnego pana - zamyslil sie po chwili dodal - gbydym mogl jeszcze pocwiczyc na niektorych zaklecia niewybaczalne bylo by pieknie

Suniva Lestrange Howlett

- wiesz...czasami zastanawiam się po której stronie jestem tak naprawdę..tak na 100 %.. - westchnęła. Nie lubiła jednak się zwierzać więc znów się położyła i przymkneła oczy - ciesze się ze Ci się podoba...w- westchneła

Evan Dołohow

evan spojrzal na nia zdziwiony - jest chyba tylko jedna wlasciwa strona -powiedzial i wypial do konca ognista

Suniva Lestrange Howlett

- wiesz..w moim wypadku nie jest to takie łatwe...żadna nie potrafi mi dać tego co potrzebuje..pozatym nie jestem śmiertelniczką..to też wiele zmienia..

Evan Dołohow

zamyslil sie na chwile- ja wiem gdzie jest moje miejsce

Suniva Lestrange Howlett

- wiem o tym.. - odetchneła głęboko. Otworzyła oczy i spojrzała na niego - jestem za matką i moją rodziną całym sercem..ale czasami nie ruzmiem czarnego pana..a on nie rozumie mnie....jednkże nie karze mnie za zuchwałe pytania i odpowiedzi...kiedyś nie wiedziałam po której stronie stanąć..jako śmiertelniczka miałam za miękkie serce..teraz moje wcale nie bije... - wyszeptała i odwróciła się leżąc by nie widział smutku w jej oczach

Evan Dołohow

evan nie wiedzial jak sie zachowac, podszedl do sunivy i polozyl jej na ramieniu dlon, nic jednak nie mowiac

Suniva Lestrange Howlett

- nie nawidze tego kto mnie zaatakował..chociaż tak wiele mi dał..- nagle spojrzała mu w oczy - wiesz jak to jest kiedy nigdy nie sypiasz...kiedy jedzenie smakuje jak ziemia a jedynym pożywieniem jest krew..wiesz jak to jest zabijać by przezyć..widzisz gdy oczy małej dziwczynki stają się martwe gdy odsuwasz usta od jej szyji?

Evan Dołohow

spojszal w oczy sunivy- nie nie wiem nic o tym o czym mowisz- powiedzial smutno, dopiero teraz uzmyslowil sobie ze jej zycie nie jest tak piekne jak o nim myslal

Suniva Lestrange Howlett

Suniva posłała mu lekki uśmiech. Nie chciała by się zamartwiał - ale z drugiej strony..jestem nieśmiertelna..będę wiecznie młoda i piękna..jestem niemożliwie szybka..do tego czarnej magi uczył mnie sam czarny pan a potk a i ciotka nauczyły mnie sposobu bycia..nie jest tak źle jekby się wydawało..

Evan Dołohow

usmiechnal sie niepewnie - jak to jest mozliwe ze przy tym wszystkim co Cie spotkalo jestes tak optymistycznie nastawiona do swiata? - zapytal - we wszystkim potrafisz odnalesc dobre strony

Suniva Lestrange Howlett

- jestem realistką..w każdych sytuacjach dostrzegam tyle samo dobra ile zła.. - uśmiechnęła się do niego czarująco - ale..dość już o mnie..