www.starozytnyhogwart.fora.pl

Jeremy Shepperd

Drzwi prowadzące na podwórze były otwarte. Max pierwszy wbiegł do domu, skrobiąc pazurami po drewnianej podłodze. Słychać było krzątaninę dochodzącą z kuchni.

-No przestań to poprawiać, dobrze wygląda! - usłyszeli zniecierpliwiony, kobiecy głos.

-Babcia.. nie mogła się doczekać Twojego przyjazdu. Kazała dziadkowi ubrać odświętną koszulę... - powiedział szeptem.

Kuchnia była małym, ale bardzo ładnym i słonecznym pomieszczeniem. Pod oknem znajdował się stół nakryty kraciastym obrusem. Po lewej na wprost drzwi były szafki i piecyk kaflowy. Na którym stał czajniczek z herbatą. Przy stole natomiast siedział starszy mężczyzna. Miał na sobie elegancką koszulę, brązowe spodnie i szelki w tym samym kolorze. Był starszym mężczyzną. Mugole starzeli się zupełnie inaczej niż czarodzieje. Widać było w nim ślady dawnej siły i młodości. Na wprost nich stała kobieta. Siwe włosy miała spięte w kok, na nosie znajdowały się okulary. Była niska i okrągła. Miała dobroduszny wyraz twarzy i bardzo miły uśmiech.

-Więc to jest Elizabeth. Jeremy nie mówi o niczym innym ostatnio.. - spojrzała na nią z iskierkami w oczach.

Elizabeth Shepperd

- doprawdy..? - Elizabeth spojrzała rozbawiona na swojego gospodarza - bardzo mi miło Państwa poznać, Jeremy również wiele mi o was opowiadał i o tej malowniczej okolicy..- dodała dziewczyna uśmiechając się czarująco

Jeremy Shepperd

-Babciu.. - Jeremy spojrzał na nią karcąco. Wolałby, żeby o tym nie wspominała.

Kobieta roześmiała się cicho, zupełnie jak Jeremy mrużąc przy tym oczy.

-Siadajcie. Upiekłam sernik. Mam nadzieję, że jesteś głodna.. - zaprosiła ją do stołu. Dziadek wpatrywał się w nią w milczeniu. Należał do cichych osób, które nie odzywają się bez potrzeby.

Elizabeth Shepperd

- z rozkoszą spróbuję..- odparła siadając we wskazanym miejscu i nałożyła sobie mały kawałek sernika - ogród jest przepiękny..- zwróciła się do babci Jeremiego - widać, że włożono w niego dużo pracy..i wszystko jest takie schludne, zwierzęta mają czysto i przepiękna okolica..moja ciotka ma dom kawałek dalej..- dodała po chwili - dopiero teraz sobie o tym przypomniałam..- wyjaśniła chłopakowi widząc jego zdziwioną minę - ale nie ma żadnego gospodarstwa...

Jeremy Shepperd

-Świat jest mały.. - stwierdziła kobieta z rozbawieniem. Nalała jej i wnukowi herbaty. Widać było jej wkład w prowadzenie domu. Był bardzo przytulnym miejscem. Choć skromnym, to wszędzie było czysto, a w wazonach stały kwiaty. Miał swój urok i Jeremy bardzo lubił to miejsce.

-Musimy kiedyś zabrać konie i przejechać się po okolicy. Mogłabyś odwiedzić swoją ciotkę.. - zaproponował Jeremy pomiędzy jednym a drugim kęsem.

Babcia zaczęła krzątać się po kuchni w przygotowaniu obiadu. Nie lubiła siedzieć w miejscu.

-Więc, moja panno, gdzie się poznaliście? - dziadek upił łyk herbaty i spojrzał na nią brązowymi oczyma.

Elizabeth Shepperd

- w Londynie..właściwie to chodziliśmy razem do Hogwartu, ale Jeremy był 2 lata wyżej.., a jakiś czas temu zabrałam brata na zakupy przed powrotem do szkoły i się spotkaliśmy..- spojrzała na chłopaka - myślę, że o tej porze cioci nie będzie w domu..jest szefem wszystkich uzdrowicieli w Mungu, więc wraca dopiero późnym popołudniem..

Jeremy Shepperd

-Wszystko zostaje w rodzinie. Mama uzdrowiciel, ciotka uzdrowiciel.. - spojrzał na nią z rozbawieniem. - To taki magiczny lekarz - wytłumaczył dziadkom, którzy spojrzeli na niego pytająco.

-Więc też jesteś czarownicą. Ciekawe. Ktoś jeszcze jest? - spojrzał na nią z jeszcze większą ciekawością. Fascynował go magiczny świat.

-Dziadku, to nie przesłuchanie - Jeremy posłał mu proszące spojrzenie.

-Cicho, jak nie będzie chciała odpowiedzieć, to nie powie.. - mruknął do wnuka.

Elizabeth Shepperd

- mam dość dużą rodzinę..i tak, wszyscy jesteśmy czarodziejami..chociaż żona najbliższego kuzyna mojego taty nie ma zdolności czarodziejskich, ale jest inaczej uzdolniona - użyła takich słów by nie wygadać się, że pewna część jej rodziny to wampiry - i jej przyszła synowa również..- wyjaśniła

Jeremy Shepperd

-Czystokrwiści.. - dziadek spojrzał na nią z uznaniem.

-Dziadek chłonie każdą informację o Waszym i połowicznie moim świecie.. - Jeremy się roześmiał. - Nie zamęczaj Elizabeth. Opowie Ci innym razem.

-Zostaniecie na obiedzie, prawda? Od rana gotuję, a Wy musicie dużo jeść w tym wieku.. - faktycznie, kiedy zdjęła z ognia czajniczek, momentalnie pojawiły się na piecu garnki. Był to typowy przejaw wiejskiej gościnności. Max wiernie siedział koło niej, licząc na coś smacznego do jedzenia.

-Może pokażę Ci mój pokój, jak już zjadłaś.. - zaproponował. Babcia obróciła się i skarciła go wzrokiem. Jeremy puścił jej tylko oczko.

Elizabeth Shepperd

- spokojnie, na pewno będę miała jeszcze okazje..odpowiem na wszystkie Pana pytania..nie ma nic gorszego niż niezaspokojona ciekawość..- dodała pół żartem pół serio - tak jak już zdążył Pan wspomnieć, owszem jestem czystokrwista..ale to sprawa bardziej przestrzegana przez krewnych od strony mojej matki, pochodzi z rodu Black'ów..jednak w miarę upływu lat stali się bardziej liberalni..sami moi rodzice nigdy nie przywiązywali do tego dużej wagi..

Jeremy Shepperd

-Kochanie, wśród mugoli nie ma czegoś takiego jak czystość krwi. Może jedynie wśród arystokratycznych rodów, do którego, jak widzisz, nie należymy. Joseph jest bardzo ciekawskim człowiekiem.. - roześmiała się kobieta. Jeremy w międzyczasie nałożył sobie jeszcze jeden kawałek sernika. Babcia była mistrzynią pieczenia.

Elizabeth Shepperd

- no niestety..w czarodziejskim świecie jest..- westchnęła - gdyby nie było..nie było by tylu kłopotów i nie wydarzyłoby się tylu złych rzeczy..rodzice mojej mamy zostali zamordowani przez śmierciożerców..co gorsza naszych krewnych..- dodała w końcu - przyznam, że moja sytuacja rodzinna nie należy do najprostszych..ale może lepiej będzie jak nie będziemy wykraczać poza ściany mojego domu..- uśmiechnęła się do Jeremiego - ja właściwie sama nie wiem dlaczego trafiłam do Slytherinu..- wzruszyła ramionami - Tiara zastanawiała się właściwie nad wszystkimi domami..chociaż może kiedyś byłam trochę inna..ale na szczęście prędzej czy później człowiek przejrzy na oczy..jest jeszcze coś co by Pana ciekawiło ? - spytała przechylając głowę - tak jak Jeremy mówił wcześniej moja mama jest uzdrowicielem..tata natomiast tworzy różdżki..- odparła wyciągając swoją z rękawa i ułożyła ją na stole - mam 3 braci..jednego brata bliźniaka..jeden jak wspominałam chodzi do szkoły, a drugi do Hogwartu zawita dopiero za kilka lat..

Jeremy Shepperd

Jeremy nigdy nie powiedział dziadkom, kto stał za sprawą śmierci jego rodziców. Tak samo aurorzy, którzy go w pewien sposób uratowali. Może to i lepiej. Przy babci nadal wolał o nich nie wspominać. Pokochała jego matkę jak własną córkę, a tata był jej jedynym synem.

-Duża rodzina, to świetnie.. - Dziadek wyciągnął fajkę i zaczął nabijać ją tytoniem. Spojrzał z zaciekawieniem na różdżkę dziewczyny. Była inna niż ta należąca do jego wnuka. Podobały mu się różdżki. Były małymi dziełami sztuki.

Elizabeth Shepperd

- może Pan machnąć..nic się nie stanie..- odparła przesuwając różdżkę w jego stronę - no chyba, że jest Pan czarodziejem..- dodała pół żartem pół serio - mam też córkę..- wypaliła w końcu

Jeremy Shepperd

Mężczyzna ostrożnie wziął ją w dłonie a potem machnął lekko. I nic się nie stało. Westchnął cicho i oddał ją dziewczynie. - Cały czas mam nadzieję.

-Córkę? Nic Jeremy mi nie mówiłeś... - babcia uniosła lekko brew i spojrzała na niego z zainteresowaniem.

-Musiałem wspomnieć o Alice - odpowiedział babci znaczącym spojrzeniem. Wzruszyła ramionami i wróciła do gotowania obiadu.

-Córkę? Duża już jest? - mężczyzna podjął temat. Z jego twarzy nie znikał wyraz spokoju.