www.starozytnyhogwart.fora.pl

Laxus Dreyar

Średniej wielkości pomieszczenie, które zawiera głównie regały z mnóstwem ksiąg i teczek. Pośrodku tego pomieszczenia, znajduje się stolik z fotelem oraz lampką, a także popielniczka.

Laxus Dreyar

"Powinienem był więcej uważać na Historii Klanów..."

Ta myśl krążyła po głowie Laxusa od jakiegoś czasu. Od spotkania Aurory w Kanadzie, może nawet od potyczki z Ronaunem. Mężczyzna nie dbał o ułożenie swoich włosów. Blond fale, chociaż dosyć krótkie, opadały mu na czoło, gdy przerzucał jeden wolumin za drugim. Na stoliku stał pokaźny kubek z kawą. Turecka, jedna z najlepszych. Tamtejsi czarodzieje chwalili, że rogogony dbają o odpowiednie podgrzanie ziaren. Pewnie bazarowa gadka dla turystów z Anglii.

Mężczyzna siedział z cygarem w jednej ręce, a opasłym tomem w drugiej. Co jakiś czas sięgał po kubek, upijając łyk gorącej kawy. Marszcząc brwi nad siatkami drzew genealoicznych, probował przypomnieć sobie, co dziadek opowiadał mu o starych Klanach. Ronaun był z bezpośredniej linii od Riordana, znanej z dosyć ognistego temperamentu i nienaturalnej siły i wytrzymałości. Sam się o tym boleśnie przekonał. Aurora.... była dosyć stonowana w tej kwestii. Prawie jak wampir.
Umówił się z Jamesem na odwiedziny, a potem na randkę z Vivianne. Ta druga myśl rozjaśniła na moment jego oblicze, uwidaczniając spod włosów łagodny uśmiech. James wciąż reagował na ich relację dosyć krytycznie, ale robił, co w jego mocy, by to akceptować. Laxus poniekąd go rozumiał. Odegrał swoją rolę, gdy Bellatriks usiłowała "ułatwić" mu przemianę i nowe życie, zapewniając niemalze lobotomię najgorszych wspomnień.
" Ciężko się jej dziwić." pomyślał odkładając księgę na biurko. ' Znając cały proces i emocje, wiedziała, że nie ma innego wyjścia. Nie bała się podjąć radykalnej decyzji. "

Strzepnął z siebie tę myśl. On i Vivianne w końcu zaczęli razem współgrać. Gdyby udało się, może nawet zamieszkałaby tu. Zrobiłby jej drugą bibliotekę, a w Sali Treningowej mogliby....ćwiczyć wspólnie.
Zajęty myślami, nie skupił się na wyczuwaniu kroków...

Anastazja Malfoy

Niedługo później w bibliotece zjawiła się Vivianne, w wyśmienitym humorze, który pojawiał się niemal zawsze, kiedy odwiedzała Laxsusa. Nie była jednak jedynym gościem, bo tuż za nią do pomieszczenia weszła Bellatriks razem z Jamesem. Finał spotkań jej męża z Wendigo od pewnego czasu dziłał jej na nerwy. James wracał do domu albo poobijany, albo pijany. O ile wracał w godzinach w których jeszcze nie spała. Tym razem postanowiła dopilnować by mężczyzna wrócił do domu o sensownej porze i w nienaruszonym stanie. Miała dzisiaj wobec niego plany. Bardzo poważne.

- co tam masz dobrego? - spytała Vivianne beztrosko, nie zauważając jego strapienia i pochylając się nad biurkiem, pochwyciła kubek, po czym spragniona wzięła parę łyków mocnej kawy. Zaraz tego pożałowała. Smak wyraźnie nie przypadł jej do gustu - fuuuu..co to za ochyda....- burknęła krzywiąc się, poczym szybko pomaszerowała do pobliskiego barku i otworzyła go w poszukiwaniu czegoś normalnego jej zdaniem do wypicia

Bellatriks widząc poczynania córki uśmiechnęła się pod nosem i mimo, że początkowo zamierzała usiąść na przeciwko gospodarza, w oka mgnieniu zmieniła kierunek. Zauważyła coś najednej z pułek, coś czego sama nie posiadała a bardzo chciała to mieć. Korzystając z tego, że widok jej osoby został przysłonięty Laxsusowi przez sylwetkę Jamesa, capnęła opasły wolumin i zniknęła za jednym z regałów.

Laxus Dreyar

James wmaszerował do komnaty wraz z Bellatriks i Vivianne. Po ostatnich treningach kobieta zrobiła mu mały pokaz swojego niezadowolenia. Mało tego, przyrzekł, że wróci całkowicie trzeźwy i nie będzie się bił. Przyrzekł ze szczerego serca. Liczył, że ukochana puści go na spotkanie z nieco łagodniejszym spojrzeniem.

Ale tu chodziło o Bellatriks Lestrange.

Także James, siadając naprzeciw biurka, omiótł spojrzeniem stertę książek i kubek kawy. Potem różdzkę Laxusa, która leżała swobodnie między tekstami.
-Umiesz przyjmować gości, nie ma co...-rzucił sarkastycznie. Obócił głowę w stronę Vivianne, a potem znalazł Bellatriks z jedną z ksiąg.

Dreyar ocknął się z zamyślenia. Pierwej zobaczył Vivianne, a potem Bellatriks. Tą drugą ucałował w oba policzki. Potem odgarnął włosy dotyłu i podszedł do Vivianne, składając pełen pasjii pocałunek na jej ustach. Zorientował się dopiero po chwili, że trzyma ją prawie w powietrzu. James zareagował na to wzniesieniem oczu do nieba.
-Jak się nie podoba, to nie patrz...-rzucił Laxus uśmiechając się i znów całując Vivianne. Potem sam podążył instynktem i zobaczył Bellatriks:
- Nie miałem pojęcia, że tak przyswajasz sobie wiedze, Bellatriks. Zwłaszcza poświęconą mojemu gatunkowi.

Zamknął aktualną książkę i sięgnął po kawę. Widząc krzywy wyraz twarzy Vivianne, dodał:- Kochanie, to bardzo mocna kawa. Może kiedyś Ci zasmakuje.

Anastazja Malfoy

- kto jak kto Lexi..ale Ty powinieneś wiedzieć, że jestem wszechstronna...- odparła siadając w jednym z nieco oddalonych foteli. Założyła wymownie nogę na nogę i otworzyła lekko już podniszczoną księgę

- mamo..prosiłam, żebyś nie używała tego zdrobnienia - rzuciła nieco zaczerwieniona Viv, kiedy tylko odzyskała oddech - kojarzy mi się z...

- psem? - wtrąciła Bellatriks unosząc na nią wzrok i uśmiechając się prowokująco

- widzisz?!...i ona tak robi od rana...- warknęła Vivianne do Laxsusa - to, że Ci się nie układa w sprawach łóżkowych to nie moja wina ! - rzuciła w odwecie i posłała swojemu partnerowi zwycięski uśmiech, ale widząc wzrok i minę ojca odruchowo przysunęła się bliżej Laxsusa

Laxus Dreyar

Laxus nie mógł powstrzymać się od lekkiego warknięcia w kierunku Bellatriks. Potem, jego usta rozłożyły się w szerokim uśmiechu, gdy przeniósł wzrok na Jamesa.

Howlett, obserwując nieco zirytowanym wzrokiem córkę, skrzyżował fioletowe spojrzenia z Laxusem.:
- Coś sugerujesz?- spytał w końcu.

Odpowiedział mu chichot :- Zazwyczaj tego typu problemy są u Panów. Ale.... różne przypadki się zdarzają, nieprawdaż?- odpowiedział jadowicie na Bellatriks:- Nie zawsze to nasza wina.

James zahamował napływającą falę złości. Po wielu praktykach, w końcu nauczył się żyć z swoją bestią. Mimo, ze Bellatriks testowała tą wytrwałość przynajmniej raz dziennie:
- Myślę, że takie tematy nie należą do Rozmów Dnia. I zanim zaczniesz, lepiej przemyśl sobie, co chcesz powiedzieć.

- Och, no wiesz.... ja dbam, by takie tematy nie wychodziły na swiatło dzienne.- odparł beztrosko Laxus, obejmując mocno Vivianne.

James postąpił mimowolnie krok naprzód. Dreyar podniósł się z fotela, i mimo krzyżowania spojrzeń, wyszczerzył zęby:- A ja liczyłem na obiad w rodzinnej atmosferze...
Nie zmieniając kierunku spojrzenia, rzucił:- Bella, jeśli brakuje Ci jakichś książek, zawsze możesz sobie pożyczyć. Chociaż wątpię, by mój zbiór zawierał jakieś interesujące tytuły. Naomiast mam jedno miejsce na terenach zamku, stworzone do czytania i do spokojnych przemyśleń.

James odetchnął głęboko, a jego oczy wróciły do swojego naturalnego koloru.