www.starozytnyhogwart.fora.pl

Arion Caladion Vilerui · Gość

- żadne poświęcenie...zabawa.. - odpowiedział ironicznie się uśmiechajac i zniknął jej z oczu

Liliana Malfoy

Skrzywiła się i ignorując Alexa rzucającego na nią wyzwiska poszła w kierunku zamku.

Farsiris Ainsworth · Wysłany: Nie 15:26, 14 Mar 2010 Temat postu:

Usiadła na najniższej gałęzi drzewa. Lekki wiatr rozwiewał pasma jej turkusowych włosów.
Zamknęła oczy i zaczęła wsłuchiwać się w wiatr, jakby miał jej coś ważnego do przekazania...

Suniva Lestrange Howlett · Wysłany: Nie 15:31, 14 Mar 2010 Temat postu:

Pod drzewem akurat przechodziła Suniv. Miała na sobie długą fioletową suknię z gorsetem. jej włosy były upięte, niektóre pasma opadały jej na ramiona, które nie były okryte niczym przed zimnem. Mimo szpilek bez trudności szła w wysokiej trawie na której gdzie niegdzie zalegał jeszcze śnieg. Przymknęła oczy. Wiatr przywiódł do niej zapach nowej osoby. Odrazu zlokalizowała dziewczynę. Uniosła głowę nieznacznie - witam w Hogwartcie panno Ainsworth..

Farsiris Ainsworth · Wysłany: Nie 15:41, 14 Mar 2010 Temat postu:

Witam, pani dyrektor. Zimno dzisiaj prawda? Ale pani zdaje się tego nie odczuwa... Wampir, prawda? - zapytała otwierając oczy. - Słyszałam wiele o pani. Moi rodzice osobiście są panią zachwyceni.

Suniva Lestrange Howlett · Wysłany: Nie 15:50, 14 Mar 2010 Temat postu:

- tak??.. - jednym susem znalazła się na gałęzi obok dziewczyny

Farsiris Ainsworth · Wysłany: Nie 15:56, 14 Mar 2010 Temat postu:

-Tak - odpowiedziała spokojnie, jakby zapominając o istnieniu jakiegokolwiek zagrożenia.
- Jest pani dość znana w kręgach, w których obraca się mój ojciec.Z resztą, mój dziadek, szejk, pragnął swego czasu nawet uczynić panią moja przybrana babka numer siedemnaście, ale reszta jego żon sie nie zgodziła. Były zbyt zazdrosne...

Suniva Lestrange Howlett · Wysłany: Nie 15:59, 14 Mar 2010 Temat postu:

Uniosła brew. Wyglądała nawet na lekko rozbawioną - a w jakich to kręgach obraca się twój ojciec?

Farsiris Ainsworth · Wysłany: Nie 16:04, 14 Mar 2010 Temat postu:

- Wystarczająco wysokich i mrocznych, by mnie w to nie wciągał - mruknęła cicho. Wyraźnie nie lubiła rozmawiać na temat swojego ojca i jego przyjaciół. W jednym momencie jej oczy stały się puste a od niej sama emanował jakiś dziwny smutek.
- Słyszałam o pni zamku De Lore. Jest piękny, jeśli plotki są prawdziwe. - zmieniła temat a na jej twarzy pojawił sie szeroki uśmiech. jej oczy, przed chwila puste i smutne nagle stały sie pełne pasji.

Suniva Lestrange Howlett · Wysłany: Nie 16:11, 14 Mar 2010 Temat postu:

Suniv uśmiechnęła się czarująco - o tak..bardzo go lubię...urządziłam go z moją pasją..mam nawet dużo orginalnych dzieł sprzed setek lat..

Farsiris Ainsworth · Wysłany: Nie 16:16, 14 Mar 2010 Temat postu:

Patrzyła przed siebie uważnie słuchając, jakby mogła zobaczyć zamek oczyma wyobraźni. Wyglądała na rozmarzona, jakby w transie.
Po chwili potrzęsła lekko głowa i rozejrzała się wokół, jakby zdziwiona miejscem w którym się znajduje. Dopiero po kilku sekundach uspokoiła się.
- Czy ON kiedyś wróci? - zapytała nagle. Palcem prawej reki rysowała coś na wewnętrznej stronie reki lewej. Przypominało kształtem literę "V"...

Suniva Lestrange Howlett · Wysłany: Nie 16:22, 14 Mar 2010 Temat postu:

- Czarny Pan wciąż jest w śród nas..nigdzie się nie wybiera z tego co mi wiadomo - podniosła się

Farsiris Ainsworth · Wysłany: Nie 16:23, 14 Mar 2010 Temat postu:

- Ale nie jest jak kiedyś, wszechobecny, przerażający. Nikt sie nim nie przejmuje jak dawnej. Gdzie jego potęga?

Suniva Lestrange Howlett · Wysłany: Nie 16:25, 14 Mar 2010 Temat postu:

- nie wszystko jest takie jakie się wydaje.. - spojrzała jej w oczy poczym zeskoczyła z drzewa i ruszyła w swoją stronę

Farsiris Ainsworth · Wysłany: Nie 16:30, 14 Mar 2010 Temat postu:

Spojrzała za odchodzącą dyrektorką. Po chwili odwróciła wzrok i patrzyła przed siebie, w dal. Znów zamknęła oczy.
- Tak... Słysze... - mruknęła, choć nie było jej pobliżu nikogo. - Tak pięknie dla mnie śpiewasz....
Wzięła kilka głębokich wdechów.
- Kiedyś...
Zeskoczyła z gałęzi i ruszyła powolnym krokiem w stronę zamku.