www.starozytnyhogwart.fora.pl

Valerian Lestrange

Witam wszystkich w mojej chatce na kurzej nóżce Wesoly

zapraszam na kawę, herbatę, lub coś mocniejszego Mruga

Suniva Lestrange Howlett

Do chatki zapukała Suniva.

Valerian Lestrange

-Proszę wejść - powiedział klucznik i wstał z krzesła, na którym siedział przy stole. - A to pani - uśmiechnął się do niej - proszę usiąść - wyczarował krzesło i wskazał je dłonią. - Czego się pani napije? - zapytał z uśmiechem

Suniva Lestrange Howlett

- hmm...nie musi pan się zwracac do mnie na pani.. - westchnęła rozbawiona - a za picie dziękuje.. - odpowiedziała aksamitnym głosem siadając na wskazanym krześłe - długo już pan tutaj jest?

Valerian Lestrange

- Od 15 minut pani dyrektor - uśmiechnął się do niej - Nalał jej czerwonego wina do kieliszka. Kieliszek poszybował w jej kierunku, - Napije się pani ze mną ze względu na naszą starą znajomość- powiedział przyjaźnie

Suniva Lestrange Howlett

- a była takowa? - spytała spoglądając na niego uważnie i chwytając kieliszek - dziekuje...

Valerian Lestrange

- Nie pamiętasz Vivian?... - spojrzał jej w oczy

Suniva Lestrange Howlett

- Vivian?....to intrygujace że pan mnie tak nazywa... - uśmiechnęła się czarująco upijając łyk wina

Valerian Lestrange

- A mnie bardziej intryguje, dlaczego uciekłaś i zmieniłaś nazwisko... - szepnął i spojrzał na nią ze smutkiem.

Suniva Lestrange Howlett

Suniva spojrzała na niego zdumiona - nie zmieniałam nazwiska nigdy..nie mam powodu wsydzić się mojego pochodzenia...Lestrange nazywałam się zawsze....

Valerian Lestrange

- Xoże trochę źle się wyraziłem ale na pewno wiesz co miałem na myśli... ale dobrze skoro nie chcesz mi wyjawić tego sekretu nie będę naciskać... Chciałem Cię jedynie przeprosić za to co się kiedyś stało... Nigdy tego nie chciałem... A teraz nie wracajmy już do tego - uśmiechnął się do niej - Cóż Cię do mnie sprowadza o tak później porze - uśmiechnął się do niej.

Suniva Lestrange Howlett

Suniv spojrzała się na niego szczerze zdumiona - wie pan że mam 18 lat...i nigdy nie miałam na imię Vivian...ale chyba wiem o kogo panu chodzi... - odpowiedziała Suniv aksamitnym głosem - to nie było miłe..zostawić ją tak...ale w naszej rodzinie...historia uwielbia się powtarzać więc jej piętno spadło na mnie..i chyba trzy razy zrywałam zaręczyny...matka prawie dostała zawału..

Valerian Lestrange

- Mój Boże... Więc nie jesteś Vivian? - zapytał - A jesteś tak bardzo do niej podobna - podszedł do niej. - Te same spojrzenie, kolor włosów, sposób poruszania się, ton głosu i... - podszedł tak blisko, że niemal poczuła jego oddech na sobie - zapach...

Suniva Lestrange Howlett

Suniva uśmiechnęła się i spojrzała na niego spodz ciężkich powiek wstała i zrobiła krok do przodu- to moja ciocia... przyrodnia siostra mojej matki - westchnęła Suniv - świetna kobieta...

Valerian Lestrange

Podszedł do niej i nie mógł się oprzeć żeby jej nie pocałować.