www.starozytnyhogwart.fora.pl

Naomi Rews

OK-krzyknęła do Sonny

Gość

-To co tam u ciebie?-

Evan Dołohow

Evan w dresie wyszedł na błonia aby pobiegać, kiedy tylko skończył stanął przy fontannie i zaczął się rozciągać. W sumie to tutaj widział ostatni raz Dianę, chyba. Ale na pewno.. odgonił od siebie te myśli i zaczął robić skłony.

Suniva Lestrange Howlett

Za nim stała Suniv i przyglądała mu się lekko przechylając głowę - trochę głębsze te skłony...powinny być.. - odzezwała się po chwili przenikliwym głosem

Evan Dołohow

Odwrócił się powoli za siebie.
- No, proszę proszę. Witaj Suniva - powiedział z uśmiechem patrząc na nią.

Suniva Lestrange Howlett

- czemu zawdzięczam ten uśmiech? - spytałą również się uśmiechając i podchodząc do niego. Omiotła go spojrzeniem - wyglądasz....bardzo dobrze...

Evan Dołohow

- Ty też niczego sobie - zaśmiał się mówiąc to. - Praktycznie nic się nie zmieniłaś. Jak widać humor mi dopisuje, nic takiego.

Suniva Lestrange Howlett

- w każdym razie ciesze się że Cię widzę.. - westchnęła i przytuliła go - wszyscy gdzieś wybywacie.. - zaczęła narzekać

Evan Dołohow

Lekko się do niej przytulił.
- Wiesz ta cała spawa z Dianą i w ogóle, musiałem odpocząć ale już jestem i nie wybieram się nigdzie.

Suniva Lestrange Howlett

- a Diana zniknęła..nawet nie wiesz co teraz przezywamy..niedawno wróciła Scarlett ze swojej tułaczki..co wam odbija..

Evan Dołohow

Zaczął znów się rozciągać, jakoś nie chciał na razie słuchać niczego o Dianie.
- Widocznie tak musi być, w końcu przecież każdy wraca.

Suniva Lestrange Howlett

- Evan...uciekając od problemów tego nie załatwisz.. - usiadła na brzegu kamiennej fontanny i spojrzała w zimną toń wody

Evan Dołohow

- Tak? - spytał robiąc teraz z kolei skłony - Jakoś nie zauważyłem, ale nie ważne niektóre sprawy są już dla mnie zamknięte. A co tam u naszej mężatki?

Suniva Lestrange Howlett

- hmm..nawet nie wiem od czego zacząć..może od tego że czuje się jak stara panna a nie mężatka...ale nic nie jestem w stanie zrobić.. - westchnęła

Evan Dołohow

Zmarszczył brwi.
- Ooo nie brzmi to fajnie, zdecydowanie. Więc gdzie się Twój mąż podziewa? - spytał i zanim powiedział ostatnie słowo z pytania żałował, że je zadał. Westchnął i zaczął robić ostatnią serię skłonów.