www.starozytnyhogwart.fora.pl

Liliana Malfoy

Liliana zachichotała cicho i wpiła się mocno w jego usta.-Nawet nie ma dwunastej, a Ty już nie możesz się powstrzymać?-Spojrzała na niego spod półprzymkniętych powiek i krótko cmoknęła w usta.

Draco Malfoy

- nie ważne która godzina, sięgam po Ciebie wtedy gdy mam ochotę..- mruknął i obrócił się z nią tak, że oboje leżeli na kanapie. On na plecach, a ona na nim - wszystko bardzo ładnie zorganizowałaś tutaj..- odparł i znów ją pocałował - a ja zamierzam to wykorzystać, w końcu Twoje wysiłki nie mogą pójść na marne..szkod a by było..- spojrzał na nią prowokująco

Liliana Malfoy

-Podświadomie zaczynasz spełniać ostatni punkt wieczora.-Stwierdziła, kiedy już leżeli na kanapie. Odrzuciła włosy, które opadły jej na twarz, na plecy i odwzajemniła jego spojrzenie. A potem przysunęła bliżej i mocno pocałowała.

Draco Malfoy

- widzisz, jaka telepatia..- mruknął jej do ucha i obrócił ją tak, że teraz leżała pod nim, a on między jej nogami. - powiedz mi kobieto..jak to jest być na mojej łasce? - spytał rozbawiony przytrzymując jej ręce nad głową

Liliana Malfoy

-Zależy o jakiej sytuacji mówisz. W takiej jak ta? Cudownie.-Odpowiedziała z prowokującym uśmiechem.-I pod warunkiem, że się ze mną nie droczysz.-Spróbowała wyciągnąć rękę z jego uścisku, jednak Draco trzymał ją zbyt mocno.

Draco Malfoy

Draco spojrzał na nią rozbawiony i zaczął łapczywie ją całować. Puścił jej ręce i znów posadził ją sobie na kolanach. Rozpiął zamek jej sukienki i bezceremonialnie zsunął ją z niej. Przyjrzał się koronkowej bieliźnie zadowolony
- nie mogłabyś tak pochodzić czasami po domu?

Liliana Malfoy

Szybko wyplątała się z długiej sukni, a lśniący i szalenie drogi materiał wylądował gdzieś na podłodze.
-Skoro jestem na Twojej łasce, to każ mi.-Odpowiedziała, mile połechtana jego zadowolonym spojrzeniem. Potem zdjęła z niego marynarkę i zabrała się za rozpinanie koszuli.

Draco Malfoy

-oooo służebnicą pragniesz zostać..- spojrzał na nią uradowany - szklankę ognistej po proszę..- rozsiadł się wygodnie i gdy wstawała wbił w nią pożądliwe spojrzenie

Liliana Malfoy

Liliana prowokująco kręciła biodrami, kiedy szła przez salon do barku, a potem, kiedy do niego wróciła, oparła się dłonią o jego nogę i posłała mu zaczepne spojrzenie.-Proszę bardzo, mój panie.-Na końcu tego zdania już nie mogła pohamować śmiechu.

Draco Malfoy

- nie ma się z czego śmiać niewiasto, od dziś jesteś na moich usługach..- dodał przyciągając ją do siebie tak by kolejny raz usiadła na jego kolanie - tak sobie myślę, że każę namalować Twój portret w bieliźnie i powieszę go w sypialni..- zastanowił się głośno

Liliana Malfoy

-Nie za dobrze byś miał wtedy?-Uniosła w pytającym geście brew.-To raczej ja powinnam kazać Ciebie namalować, żebym miała na kogo patrzeć podczas tych długich, samotnych wieczorów.

Draco Malfoy

Przekomarzali się tak długi czas. W końcu Draco spojrzał na zegar. Niedługo miała wybić 12. Zarzucił Lilianie na ramiona marynarkę i poszedł po kieliszki szampana. Kiedy podawał jeden z nich kobiecie 31 grudnia zakończył się i zewsząd dało się słyszeć fajerwerki, które rozświetliły zimowy ogród. W tym samym momencie Draco kończył zapinać na szyi Liliany łańcuszek, na którym zawieszony był zamykany medalion z ich wspólnym zdjęciem.
- wszystkiego najlepszego kochanie..- wyszeptał jej do ucha i pocałował ją delikatnie

Liliana Malfoy

Ten wieczór wydał jej się najwspanialszy ze wszystkich. Była z mężczyzną, którego kochała ponad życie. W domu czekała na nich czwórka wspaniałych dzieci. Wsunęła ręce w zbyt długie rękawy marynarki. Nie spodziewała się od niego żadnego prezentu. Obróciła się przodem w jego stronę.-Dziękuje Draco, jest śliczny.-Przyjrzała się uważnie medalionowi.
-Chciałabym, żebyśmy wypili za nas i za cały przyszły rok.-Stuknęła lekko kieliszkiem o jego kieliszek.

Draco Malfoy

- znakomity toast..- zgodził się i upił szampana po czym doprowadził ją do okna i wspólnie oglądali pokaz sztucznych ogni, które ktoś urządził na jednym ze wzniesień - magiczna noc ..- przyznał i przytulił ją do siebie. Stali tak w milczeniu do chwili, aż ostatnie fajerwerki rozbłysły na niebie.

Liliana Malfoy

-Ciekawa jestem, jak się bawią nasze dzieciaki.-Spytała, po długiej chwili, kiedy już nawet echo wystrzałów, odbijające się od pobliskich stoków, przestało brzmieć im w uszach, bardziej retorycznie, zupełnie nieświadoma tego, że w tym czasie właśnie przemierzają korytarze Mrocznego Dworu.-Masz jakieś specjalne życzenia co do reszty nocy?-Przechyliła lekko głowę.